યાત્રા/તવ વરષણે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|તવ વરષણે|}} <poem> ધરામાં ઢેફેલાં કમકમી, રહે બીજ, વરષા પડે તૂટી જ્યારે, નિજ કમનસીબી રડી રહે, પછી કિન્તુ જ્યારે કુમળી કુમળી કૂંપળ ફુટે, કશું થાયે હૈયું તસતસતું તાજા સ્વપનથી! મને યે...") |
(formatting corrected.) |
||
(One intermediate revision by the same user not shown) | |||
Line 2: | Line 2: | ||
{{Heading|તવ વરષણે|}} | {{Heading|તવ વરષણે|}} | ||
<poem> | {{block center| <poem> | ||
ધરામાં ઢેફેલાં કમકમી, રહે બીજ, વરષા | ધરામાં ઢેફેલાં કમકમી, રહે બીજ, વરષા | ||
પડે તૂટી જ્યારે, નિજ કમનસીબી રડી રહે, | પડે તૂટી જ્યારે, નિજ કમનસીબી રડી રહે, | ||
પછી કિન્તુ જ્યારે કુમળી કુમળી કૂંપળ ફુટે, | પછી કિન્તુ જ્યારે કુમળી કુમળી કૂંપળ ફુટે, | ||
કશું થાયે હૈયું તસતસતું | કશું થાયે હૈયું તસતસતું તાજાં સ્વપનથી! | ||
મને યે એવું | મને યે એવું કૈં થઈ જતું ઘણી વાર, સુમુખિ! | ||
રહું કંપી, ભીતિ પ્રગટી પુલકે રોમ થથરે, | |||
પછી કિન્તુ ધીરે ઉર તસતસી તૂટી ઉઘડે, | પછી કિન્તુ ધીરે ઉર તસતસી તૂટી ઉઘડે, | ||
ખિલે શા ગુચ્છો ત્યાં અરુણ કુમળી કૂંપળ તણા! | ખિલે શા ગુચ્છો ત્યાં અરુણ કુમળી કૂંપળ તણા! | ||
Line 15: | Line 15: | ||
અહો સૌન્દર્યોને ભવન રમતી! જંગલ વિષે | અહો સૌન્દર્યોને ભવન રમતી! જંગલ વિષે | ||
ઉગેલા આ છોડે તવ વરષણે કૂંપળ કશી | ઉગેલા આ છોડે તવ વરષણે કૂંપળ કશી | ||
ખિલી છે તે જોવા | ખિલી છે તે જોવા ફુરસદ મળે તો, ડગ જરા | ||
જજે | જજે દૈ આ બાજુ. કબુલ, અહીં છે કંટક ઘણા, | ||
છતાં જાજે આવી નિરભય બની, કાંટ સઘળી | છતાં જાજે આવી નિરભય બની, કાંટ સઘળી | ||
દિધી ઢાંકી જાડા હૃદય | દિધી ઢાંકી જાડા હૃદય તણી મેં જાજમ વતી. | ||
{{Right|ઑક્ટોબર, ૧૯૩૮}} | |||
</poem> | {{Right|<small>ઑક્ટોબર, ૧૯૩૮</small>}} | ||
</poem>}} | |||
<br> | <br> |
Latest revision as of 02:09, 19 May 2023
તવ વરષણે
ધરામાં ઢેફેલાં કમકમી, રહે બીજ, વરષા
પડે તૂટી જ્યારે, નિજ કમનસીબી રડી રહે,
પછી કિન્તુ જ્યારે કુમળી કુમળી કૂંપળ ફુટે,
કશું થાયે હૈયું તસતસતું તાજાં સ્વપનથી!
મને યે એવું કૈં થઈ જતું ઘણી વાર, સુમુખિ!
રહું કંપી, ભીતિ પ્રગટી પુલકે રોમ થથરે,
પછી કિન્તુ ધીરે ઉર તસતસી તૂટી ઉઘડે,
ખિલે શા ગુચ્છો ત્યાં અરુણ કુમળી કૂંપળ તણા!
અહો સૌન્દર્યોને ભવન રમતી! જંગલ વિષે
ઉગેલા આ છોડે તવ વરષણે કૂંપળ કશી
ખિલી છે તે જોવા ફુરસદ મળે તો, ડગ જરા
જજે દૈ આ બાજુ. કબુલ, અહીં છે કંટક ઘણા,
છતાં જાજે આવી નિરભય બની, કાંટ સઘળી
દિધી ઢાંકી જાડા હૃદય તણી મેં જાજમ વતી.
ઑક્ટોબર, ૧૯૩૮