ધ્વનિ/દૂરનો વસનારો ઓરો આયો રે: Difference between revisions

From Ekatra Foundation
Jump to navigation Jump to search
(+1)
 
(+1)
 
Line 11: Line 11:
{{gap|4em}}પોતાનાંથી બનિયો તું પરાયો,  
{{gap|4em}}પોતાનાંથી બનિયો તું પરાયો,  
વગડાની વાટે તરુમાં, ફૂલમાં, જીવલોકમાંહીં  
વગડાની વાટે તરુમાં, ફૂલમાં, જીવલોકમાંહીં  
{{gap|4em}}હૈયાને ધબકારે તું લહાયો રે. -પરવાસી.  
{{gap|4em}}હૈયાને ધબકારે તું લહાયો રે. —પરવાસી.  


દુનિયાના દવને ઠંડા દવથી તેં ઠારિયો ને  
દુનિયાના દવને ઠંડા દવથી તેં ઠારિયો ને  
Line 21: Line 21:
{{gap|4em}}હવાથી ય હલકો થ્યો સવાયો,  
{{gap|4em}}હવાથી ય હલકો થ્યો સવાયો,  
ઊંડાં અંકાશમાંહીં ઝંખાની જાહ્નવીને–  
ઊંડાં અંકાશમાંહીં ઝંખાની જાહ્નવીને–  
{{gap|4em}}તીરે વણપાંખે તું ઊંચકાયો રે. -પરવાસી.  
{{gap|4em}}તીરે વણપાંખે તું ઊંચકાયો રે. —પરવાસી.  
{{right|૨૮-૧-૪૬ }}</poem>}}
{{right|૨૮-૧-૪૬ }}</poem>}}
<br>
<br>

Latest revision as of 02:04, 8 May 2025


૩૮. દૂરનો વસનારો ઓરો આયો રે

દૂરનો વસનારો ઓરો આયો રે,
પરવાસી વીરા!
ઓરો તે થૈ અપને ઓળખાયો.

આલી લીલી છોડી તેં તો ઘરકેરી છાંયડી ને
પોતાનાંથી બનિયો તું પરાયો,
વગડાની વાટે તરુમાં, ફૂલમાં, જીવલોકમાંહીં
હૈયાને ધબકારે તું લહાયો રે. —પરવાસી.

દુનિયાના દવને ઠંડા દવથી તેં ઠારિયો ને
કાંટાને કાંટાથી બ્હાર આણ્યો,
ઘડી પળના રંગ સામે મીંચી દીધાં પોપચાં ને
અંધારાનો અંજવાસ માણ્યો રે. —પરવાસી.

મનખાનો બોજો જ્યારે શિરથી ઉતારિયો ને
હવાથી ય હલકો થ્યો સવાયો,
ઊંડાં અંકાશમાંહીં ઝંખાની જાહ્નવીને–
તીરે વણપાંખે તું ઊંચકાયો રે. —પરવાસી.
૨૮-૧-૪૬