કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ઉશનસ્/૪૩. કવિની કેફિયત: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | {{SetTitle}} | ||
{{Heading|૪૩. કવિની કેફિયત| ઉશનસ્} | {{Heading|૪૩. કવિની કેફિયત| ઉશનસ્}} | ||
<poem> | <poem> | ||
વિસ્મયથી નવરો પડવા તો દેશો કે નહીં, યાર? | વિસ્મયથી નવરો પડવા તો દેશો કે નહીં, યાર? | ||
| Line 6: | Line 6: | ||
ઘડી ઘડી હા, અમે અડીને જ્યાં ત્યાં ઊભા ર્હૈયે | ઘડી ઘડી હા, અમે અડીને જ્યાં ત્યાં ઊભા ર્હૈયે | ||
કેમ વળી, આ અચરત લોકે જાત્રા આવ્યા છૈયે! | કેમ વળી, આ અચરત લોકે જાત્રા આવ્યા છૈયે! | ||
એમ ઉતાવળ કરી પતવવો નથી કંઈ અવતાર. | એમ ઉતાવળ કરી પતવવો નથી કંઈ અવતાર.{{space}}—વિo | ||
મનખા જેવો જનમ દોહ્યલો મળિયો મારા ભાઈ! | મનખા જેવો જનમ દોહ્યલો મળિયો મારા ભાઈ! | ||
કણકણમાં કૌતુક છે, નીચે-ઊંચે નરી નવાઈ! | કણકણમાં કૌતુક છે, નીચે-ઊંચે નરી નવાઈ! | ||
વચમાં વિસ્મય શો સરકે છે સુરૂપનો સંસાર! | વચમાં વિસ્મય શો સરકે છે સુરૂપનો સંસાર!{{space}}—વિo | ||
તાર તાર તારક શું તારા-મૈત્રકનો સંબંધ! | તાર તાર તારક શું તારા-મૈત્રકનો સંબંધ! | ||
એક એક તૃણપત્તી સાથે રણઝણ ઋણાનુબંધ! | એક એક તૃણપત્તી સાથે રણઝણ ઋણાનુબંધ! | ||
ચ્હેરે ચ્હેરે ડેરાતંબૂ, ને ચ્હેરાઓય અપાર! | ચ્હેરે ચ્હેરે ડેરાતંબૂ, ને ચ્હેરાઓય અપાર! {{space}}—વિo | ||
એક વાર આ અચરત કેરો આવી જાય ઉતાર, | એક વાર આ અચરત કેરો આવી જાય ઉતાર, | ||
| Line 25: | Line 25: | ||
</poem> | </poem> | ||
{{Right| (સમસ્ત કવિતા, પૃ. ૮૨૮)}} | {{Right| (સમસ્ત કવિતા, પૃ. ૮૨૮)}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous = [[કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ઉશનસ્/૪૨. પૃથ્વી, પૂર્ણતા તરફ ગતિમાં!|૪૨. પૃથ્વી, પૂર્ણતા તરફ ગતિમાં!]] | |||
|next = [[કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – ઉશનસ્/૪૪. છાલક વાગી રે|૪૪. છાલક વાગી રે]] | |||
}} | |||
Latest revision as of 08:40, 7 September 2021
૪૩. કવિની કેફિયત
ઉશનસ્
વિસ્મયથી નવરો પડવા તો દેશો કે નહીં, યાર?
હા, ભૈ હા; અમે ગમાર, ગામઠી; કબૂલ સત્તર વાર.
ઘડી ઘડી હા, અમે અડીને જ્યાં ત્યાં ઊભા ર્હૈયે
કેમ વળી, આ અચરત લોકે જાત્રા આવ્યા છૈયે!
એમ ઉતાવળ કરી પતવવો નથી કંઈ અવતાર. —વિo
મનખા જેવો જનમ દોહ્યલો મળિયો મારા ભાઈ!
કણકણમાં કૌતુક છે, નીચે-ઊંચે નરી નવાઈ!
વચમાં વિસ્મય શો સરકે છે સુરૂપનો સંસાર! —વિo
તાર તાર તારક શું તારા-મૈત્રકનો સંબંધ!
એક એક તૃણપત્તી સાથે રણઝણ ઋણાનુબંધ!
ચ્હેરે ચ્હેરે ડેરાતંબૂ, ને ચ્હેરાઓય અપાર! —વિo
એક વાર આ અચરત કેરો આવી જાય ઉતાર,
પૂરો થાવ દો પુલકોનો આ ઉપરાછાપરી ફાલ,
પ્રશ્ન પછી લૈશું, ક્હેશો તે લઈશું માથે ભાર.
વિસ્મયથી નવરો પડવા તો દેશો કે નહીં યાર?
હા, ભૈ હા; અમે ગમાર, ગામઠી; કબૂલ સત્તર વાર.
(સમસ્ત કવિતા, પૃ. ૮૨૮)