કંદરા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Line 2,014: Line 2,014:
મને ભલે શરીરે ચાંદી થાય,
મને ભલે શરીરે ચાંદી થાય,
ને મહંત જીવતે સમાધિ લે,
ને મહંત જીવતે સમાધિ લે,
પણ, મારાં શ્રાદ્ધ ને આમ પાછાં ન ઠેલો, કાગ !
પણ, મારાં શ્રાદ્ધ ને આમ પાછાં ન ઠેલો, કાગ !
નહીં કરું આખાના દેખતાં મને આમ
નહીં કરું આખાના દેખતાં મને આમ
Line 2,026: Line 2,025:
:::::ઠૈયા
:::::ઠૈયા
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં
વાગે મંજીરાંઆ.  
વાગે મંજીરાંઆ.
</poem>
</poem>


Line 2,054: Line 2,054:
</poem>
</poem>


સજાતીય સંબંધ
==સજાતીય સંબંધ==
 
<poem>
એક ગાંડો અને એક જંગલ.
એક ગાંડો અને એક જંગલ.
બંનેની વૃત્તિઓ બે-લગામ.
બંનેની વૃત્તિઓ બે-લગામ.
જંગલનું' આમ અણધાર્યું, અચાનક ઊગવું
જંગલનું' આમ અણધાર્યું, અચાનક ઊગવું
અને એ માણસનું આમ ગાંડા થવું -
અને એ માણસનું આમ ગાંડા થવું
બંને સહજ છે.
બંને સહજ છે.
એ ગાંડાની ઉંમર વધી રહી છે.
એ ગાંડાની ઉંમર વધી રહી છે.
Line 2,075: Line 2,075:
પણ, આ ગાંડો કંઈ જંગલ જેટલું થોડું જીવશે?
પણ, આ ગાંડો કંઈ જંગલ જેટલું થોડું જીવશે?
</poem>


 
==ગોઝારી વાવ==
ગોઝારી વાવ
<poem>
 
હાં, હાં, એ માણસ જીવે છે હજી, એના ઘરમાં, સુખેથી.
હાં, હાં, એ માણસ જીવે છે હજી, એના ઘરમાં, સુખેથી.
પણ મરી ગયો છે એ મારા માટે.
પણ મરી ગયો છે એ મારા માટે.
Line 2,099: Line 2,099:
પણ હું એને રજા નથી આપતી.
પણ હું એને રજા નથી આપતી.
</poem>


શૂન્યાવકાશ
==શૂન્યાવકાશ==


એક ચુડેલ અને એક ખવીસ પ્રેમમાં હતાં.
એક ચુડેલ અને એક ખવીસ પ્રેમમાં હતાં.
Line 2,120: Line 2,121:
ચુડેલનાં પગલાં હંમેશા ઊંધાં પડે છે.
ચુડેલનાં પગલાં હંમેશા ઊંધાં પડે છે.
</poem>


 
==શિલાલેખ==
શિલાલેખ
<poem>
 
પાટીમાં ઉપસી આવેલી વાદળી ધાબાંઓની વિઘા
પાટીમાં ઉપસી આવેલી વાદળી ધાબાંઓની વિઘા
આજે અદશ્ય થઈ ગઈ છે.
આજે અદશ્ય થઈ ગઈ છે.
Line 2,144: Line 2,145:
મને ખબર છે કે એની બંધ મુઠ્ઠીમાં શું હશે!
મને ખબર છે કે એની બંધ મુઠ્ઠીમાં શું હશે!
</poem>


વિસ્મય
==વિસ્મય==
 
<poem>
આજે મેં એક બહુરૂપી જોયો.
આજે મેં એક બહુરૂપી જોયો.
શહેરના વિશાળ રાજમાર્ગની ફૂટપાથ પર ચાલતો જતો. હતો.
શહેરના વિશાળ રાજમાર્ગની ફૂટપાથ પર ચાલતો જતો. હતો.
Line 2,162: Line 2,164:
ડુહકા કરતો.
ડુહકા કરતો.
</poem>


 
==ઇજન==
ઇજન
<poem>
 
એક મહાકાય અજગરે મને એના બાહુપાશમાં લઈ લીધી છે.
એક મહાકાય અજગરે મને એના બાહુપાશમાં લઈ લીધી છે.
મેં જાતે જ આપેલું આ ઇજન છે.
મેં જાતે જ આપેલું આ ઇજન છે.
Line 2,186: Line 2,188:
વળગી રહે એમ વીંટળાઈ વળું છું.
વળગી રહે એમ વીંટળાઈ વળું છું.
</poem>


રોમાન્સ
==રોમાન્સ==
 
<poem>
મારા ઘરમાં એક ઈનડોર પ્લાન્ટ છે.
મારા ઘરમાં એક ઈનડોર પ્લાન્ટ છે.
ઘરનો એક મોટો, ખાલી ખૂણો
ઘરનો એક મોટો, ખાલી ખૂણો
Line 2,208: Line 2,211:
ઘરે આવનારા કોઈ મહેમાનોને ખબર નથી પડતી.
ઘરે આવનારા કોઈ મહેમાનોને ખબર નથી પડતી.
 
</poem>


==ખેલ==
==ખેલ==
Line 2,294: Line 2,297:
</poem>
</poem>


સમય
==સમય==
 
<poem>
મને રાહ જોવાનું નથી ગમતું.
મને રાહ જોવાનું નથી ગમતું.
જો કે તું સમય કરતાં વ્હેલો આવે તો. પણ મને નહીં ગમે.
જો કે તું સમય કરતાં વ્હેલો આવે તો. પણ મને નહીં ગમે.
Line 2,321: Line 2,324:
એના જીવતા થવાની
એના જીવતા થવાની
</poem>


પરકાયા પ્રવેશ
==પરકાયા પ્રવેશ==
 
<poem>
હું હવે આ પરીકથા જેવાં સ્વપ્નોથી
હું હવે આ પરીકથા જેવાં સ્વપ્નોથી
ખરેખર થાકી ગઈ છું, જો અત્યારે અડધી રાત્રે
ખરેખર થાકી ગઈ છું, જો અત્યારે અડધી રાત્રે
Line 2,353: Line 2,357:
કોઈ જ પરીકથા નહીં.
કોઈ જ પરીકથા નહીં.
</poem>


વાળની ગૂંચ
==વાળની ગૂંચ==
 
<poem>
સોનાની વેણીથી મારા વાળ સજાવતા
સોનાની વેણીથી મારા વાળ સજાવતા
સુંદર, શાશ્વત નરેશો ક્યારેય
સુંદર, શાશ્વત નરેશો ક્યારેય
Line 2,377: Line 2,382:
આવ, આપણે બંને એકબીજાને મુક્ત કરીએ.
આવ, આપણે બંને એકબીજાને મુક્ત કરીએ.
</poem>


 
==પરિઘ==
 
<poem>
 
 
પારિઘ
 
પરિઘની પરાકાષ્ઠાએ જ પેન્સિલની અણી તૂટી ગઈ.
પરિઘની પરાકાષ્ઠાએ જ પેન્સિલની અણી તૂટી ગઈ.
અને ભૂમિતિનો એક અધ્યાય અધૂરો જ રહી ગયો.
અને ભૂમિતિનો એક અધ્યાય અધૂરો જ રહી ગયો.
Line 2,406: Line 2,408:
હજી અધૂરો પડી રહ્યો છે, મારી નોટબુકમાં.
હજી અધૂરો પડી રહ્યો છે, મારી નોટબુકમાં.
</poem>


અને બધાં જ -
==અને બધાં જ (અલગ અલગ)==
(અલગ અલગ)
 
 
જળાશયોને રસ્તે


==જળાશયોને રસ્તે==
<poem>
અત્યારે મને ઊંઘ જેવું ખાસ નથી લાગતું
અત્યારે મને ઊંઘ જેવું ખાસ નથી લાગતું
પણ પૃથ્વીની ધરીના બીજા પ્રદેશમાં
પણ પૃથ્વીની ધરીના બીજા પ્રદેશમાં
Line 2,436: Line 2,437:
એક પછી એક જળાશયોના રસ્તે.
એક પછી એક જળાશયોના રસ્તે.
</poem>


 
==વાળની ગૂંચ==
 
<poem>
વાળની ગૂંચ
 
સોનાની વેણીથી મારા વાળ સજાવતા
સોનાની વેણીથી મારા વાળ સજાવતા
સુંદર, શાશ્વત નરેશો કયારેય
સુંદર, શાશ્વત નરેશો કયારેય
Line 2,462: Line 2,462:
આવ, આપણે બંને એકબીજાંને મુક્ત કરીએ.
આવ, આપણે બંને એકબીજાંને મુક્ત કરીએ.
</poem>