ભરત વિંઝુડાની ગઝલસંપદા/શરીરમાં: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
(+1) |
No edit summary |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
દર્પણ ઉપરથી આંખ ઉઠાવી શક્યાં નહીં | દર્પણ ઉપરથી આંખ ઉઠાવી શક્યાં નહીં | ||
ખૂંપી ગયું છે તીર સ્વયંમ્ નાં જ તીરમાં | ખૂંપી ગયું છે તીર સ્વયંમ્ નાં જ તીરમાં | ||
<small>{{right|(સહેજ અજવાળું થયું)}}</small></poem>}} | <small>{{right|(સહેજ અજવાળું થયું)}}</small></poem>}} | ||
Revision as of 16:59, 12 November 2025
૨
શરીરમાં
શરીરમાં
મારા પહેલાં થાકી ગયો હું જ વિવમાં
બેસી ગયો છું એથી ઊભેલા શરીરમાં
લાગી જરા તરસ તો તરસનું જ નામ લઈ
પાણી જરાક રેડી દીધું છે રુધિરમાં
પોતાની જાતને જ ગળે બાંધવી પડે
ડૂબી શકાય તો જ મીરાંમાં કે મીરમાં
એ જેમ અંધકારમાં દીવો થઈ ગયાં
હું ફૂલ થઈ ગયો છું વહેતા સમીરમાં
દર્પણ ઉપરથી આંખ ઉઠાવી શક્યાં નહીં
ખૂંપી ગયું છે તીર સ્વયંમ્ નાં જ તીરમાં
(સહેજ અજવાળું થયું)