ભરત વિંઝુડાની ગઝલસંપદા/છોકરીઓ

૧૭
છોકરીઓ

પળમાં જળ પળમાં વાદળ છોકરીઓ
પગથી માથા લગ ચંચળ છોકરીઓ

પુષ્પોની વાગે પાંખડીઓ જેને
તન મનથી એવી કોમળ છોકરીઓ

શેરીએ નીકળી ચાલું કઈ ઝડપે
આગળ છોકરીઓ, પાછળ છોકરીઓ

જળ યાને કે છે ઘૂઘવાતો દરિયો
જળ યાને ઝીણી ઝાકળ છોકરીઓ

બોલો તો સામે બોલે છે કોયલ
થઈ જાતી ત્યારે વિહ્‌વળ છોકરીઓ

પોતાની સાથે સાંકળવા માટે
થઈ જાશે પોતે સાંકળ છોકરીઓ

હું દોડું ત્યારે દોડે છે એ પણ
જાણે લાગે છે મૃગજળ છોકરીઓ

પરબીડિયાં જેવી બિડાયેલી હો
કાયમને માટે અટકળ છોકરીઓ

આઝાદી અરધી રાતે લઈ આવે
ગાંધીબાપુની ચળવળ છોકરીઓ!

(પ્રેમપત્રોની વાત પૂરી થઈ)