અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/યોગેશ જોષી/વાવ : ૨. ભેદતો રહ્યો...

વાવ : ૨. ભેદતો રહ્યો...

યોગેશ જોષી

મારા હાથમાં
નથી એકેય હલેસું,
નથી તરાપો
કે નથી તુંબડું!
મારા હાથમાં
નથી
મારા જ હાથ!

આમ છતાં
હિંમતભેર
એક પછી એક કોઠા
ભેદતો રહ્યો,
છેદતો રહ્યો
ને
વધતો રહ્યો
આગળ ને આગળ...
એક પછી એક માળ
— જાણે કાળ પછી કાળ —
ઊતરતો રહ્યો,
ઊંડે ને ઊંડે...

નથી આવતું હજીયે
એકેય પાતાળ!
આવ્યા જ કરે છે —
માળની નીચે
માળની નીચે
માળની નીચે માળ!

ચોતરફ
કેવળ
અડાબીડ હવડ અંધારું...
અંધારાનાં
ચીકમાં-લપસણાં પગથિયાં ઊતરતો
ઊતરતો;
પૂરતો શ્વાસ લેવા જેટલીયે જ્યાં
હવા ન હોય એવા
અંધકારના કોઠા વીંધતો
વીંધતો.
શબ્સૃષ્ટિ, જાન્યુઆરી ૨૦૧૪