મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મીરાં પદ (૨૩): Difference between revisions
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
:: રાણો: ચિતોડગઢમાં રાણી! ચોરે ચૌટે વાતો થાય; | :: રાણો: ચિતોડગઢમાં રાણી! ચોરે ચૌટે વાતો થાય; | ||
::: માનો, મીરાં! આ તો જીવ્યું ન જાય. | ::: માનો, મીરાં! આ તો જીવ્યું ન જાય. | ||
::::: રાણાજી! શું રે કરું? | ::::::::: રાણાજી! શું રે કરું? | ||
:: મીરાં: ઊભી બજારે રાણા! ગજ ચાલ્યો જાય છે; | :: મીરાં: ઊભી બજારે રાણા! ગજ ચાલ્યો જાય છે; | ||
| Line 21: | Line 21: | ||
:: રાણો: મનમાં ભજો મીરાં! નારાયણ નામને; | :: રાણો: મનમાં ભજો મીરાં! નારાયણ નામને; | ||
::: પ્રગટ ભજો તો મીરાં! છોડી જજો ગામ. | ::: પ્રગટ ભજો તો મીરાં! છોડી જજો ગામ. | ||
::::: રાણાજી! શું રે કરું? | ::::::::: રાણાજી! શું રે કરું? | ||
::: નગરીના લોકો રાણી મીરાંને મનાવે સૌ; | ::: નગરીના લોકો રાણી મીરાંને મનાવે સૌ; | ||
::: માનો માનો ને કંઈ છોડો એવી ચાલ. | ::: માનો માનો ને કંઈ છોડો એવી ચાલ. | ||
::::: રાણાજી! શું રે કરું? | ::::::::: રાણાજી! શું રે કરું? | ||
::: બાઈ મીરાં કહે પ્રભુ ગિરિધરના ગુણ વહાલા; | ::: બાઈ મીરાં કહે પ્રભુ ગિરિધરના ગુણ વહાલા; | ||
::: હરિને ભજીને હું તો થઈ હવે ન્યાલ. રાણાજી! શું રે કરું? | ::: હરિને ભજીને હું તો થઈ હવે ન્યાલ. રાણાજી! શું રે કરું? | ||
</poem> | </poem> | ||
Revision as of 07:10, 7 August 2021
રમણ સોની
શું કરું રાજ તારા?
મીરાં: શું કરું રાજ તારાં? શુ કરું પાટ તારાં?
ચિતડાં ચોરાણાં તેને શું રે કરું? રાણાજી! શું રે કરું?
ભૂલી ભૂલી હું તો ઘર કરાં કામ. રાણાજી! શું રે કરું?
અન્નડાં ન ભાવે, નેણે નિદ્રા ન આવે;
ગિરિધરલાલ વિના ઘડી ન આરામ. રાણાજી! શું રે કરું?
રાણો: ચિતોડગઢમાં રાણી! ચોરે ચૌટે વાતો થાય;
માનો, મીરાં! આ તો જીવ્યું ન જાય.
રાણાજી! શું રે કરું?
મીરાં: ઊભી બજારે રાણા! ગજ ચાલ્યો જાય છે;
શ્વાન ભસે તેને લજ્જા નવ થાય રાણાજી! શું રે કરું?
નિંદા કરે રાણા! તારા નગરના લોક એ;
ભજન ભૂલું તો મારો ફેરો થાયે ફોક. રાણાજી! શું રે કરું?
રાણો: મનમાં ભજો મીરાં! નારાયણ નામને;
પ્રગટ ભજો તો મીરાં! છોડી જજો ગામ.
રાણાજી! શું રે કરું?
નગરીના લોકો રાણી મીરાંને મનાવે સૌ;
માનો માનો ને કંઈ છોડો એવી ચાલ.
રાણાજી! શું રે કરું?
બાઈ મીરાં કહે પ્રભુ ગિરિધરના ગુણ વહાલા;
હરિને ભજીને હું તો થઈ હવે ન્યાલ. રાણાજી! શું રે કરું?