કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – નિરંજન ભગત/૧૧. ધરતીની પ્રીત: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 16: | Line 16: | ||
:::: મૃત્યુમાં જાવું છે જીવી, | :::: મૃત્યુમાં જાવું છે જીવી, | ||
વૈકુંઠ મેલીને વ્રજમાં મોહ્યો તે નથી ભૂલ્યો હું ભીંત રે! | વૈકુંઠ મેલીને વ્રજમાં મોહ્યો તે નથી ભૂલ્યો હું ભીંત રે! | ||
:: મને તો ધરતીની પ્રીત રે! | :::: મને તો ધરતીની પ્રીત રે! | ||
૧૯૪૭ | ૧૯૪૭ | ||
</poem> | </poem> | ||
{{Right| (બૃહદ છંદોલય, પૃ. ૫૬)}} | {{Right| (બૃહદ છંદોલય, પૃ. ૫૬)}} |
Revision as of 19:00, 8 July 2021
૧૧. ધરતીની પ્રીત
નિરંજન ભગત
મને તો ધરતીની પ્રીત રે!
મારી તે મનમોરલીમાં ધરતીની ધૂળનાં હો ગીત રે!
ક્યારેક કોમલ ફૂલશયને
નીંદરની સોડ તાણું,
ક્યારેક પાંપણભીનાં નયને
કંટકનું શૂળ માણું;
મનખાની માયા મને, આવો આંસુ ને આવો સ્મિત રે!
ન્હાવું નથી સુરગંગાને નીરે,
નથી રે સુધા પીવી;
ઝૂરી ઝૂરી જગજમુના તીરે
મૃત્યુમાં જાવું છે જીવી,
વૈકુંઠ મેલીને વ્રજમાં મોહ્યો તે નથી ભૂલ્યો હું ભીંત રે!
મને તો ધરતીની પ્રીત રે!
૧૯૪૭
(બૃહદ છંદોલય, પૃ. ૫૬)