અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/ભગવતીકુમાર શર્મા/એવું કાંઈ નહીં!: Difference between revisions
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 10: | Line 10: | ||
સાવ કોરુંકટાક આભ, કોરોકટાક મોભ, કોરાંકટાક બધાં નળિયાં, | સાવ કોરુંકટાક આભ, કોરોકટાક મોભ, કોરાંકટાક બધાં નળિયાં, | ||
સાવ કોરી અગાસી અને તેય બારમાસી, હવે જળમાં ગણો | સાવ કોરી અગાસી અને તેય બારમાસી, હવે જળમાં ગણો | ||
::::::::::::: તો ઝળઝળિયાં! | |||
ઝીણી ઝરમરનું ઝાડ, પછી ઊજળો ઉઘાડ, પછી ફરફરતી યાદ; | ઝીણી ઝરમરનું ઝાડ, પછી ઊજળો ઉઘાડ, પછી ફરફરતી યાદ; | ||
::::::::::::: એવું કાંઈ નહીં! | |||
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ | હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ | ||
::::::::::::: એવું કાંઈ નહીં! | |||
કાળુંભમ્મર આકાશ અને ઘેઘૂર બોલાશ સંભળાવે નહીં; | કાળુંભમ્મર આકાશ અને ઘેઘૂર બોલાશ સંભળાવે નહીં; | ||
મોર આઘે મોભારે ક્યાંક ટહુકે તે મારે ઘેર આવે નહીં. | મોર આઘે મોભારે ક્યાંક ટહુકે તે મારે ઘેર આવે નહીં. | ||
આછા ઘેરા ઝબકારા, દૂર સીમે હલકારા લઈને આવે ઉન્માદ. | આછા ઘેરા ઝબકારા, દૂર સીમે હલકારા લઈને આવે ઉન્માદ. | ||
::::::::::::: એવું કાંઈ નહીં! | |||
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ | હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ | ||
::::::::::::: એવું કાંઈ નહીં! | |||
કોઈ ઝૂકી ઝરૂખે સાવ કજળેલા મુખે વાટ જોતું નથી; | કોઈ ઝૂકી ઝરૂખે સાવ કજળેલા મુખે વાટ જોતું નથી; | ||
કોઈ ભીની હવાથી શ્વાસ ઘૂંટીને સાનભાન ખોતું નથી. | કોઈ ભીની હવાથી શ્વાસ ઘૂંટીને સાનભાન ખોતું નથી. | ||
કોઈના પાલવની ઝૂલ, ભીની ભીની થાય ભૂલ, રોમરોમે સંવાદ, | કોઈના પાલવની ઝૂલ, ભીની ભીની થાય ભૂલ, રોમરોમે સંવાદ, | ||
::::::::::::: એવું કાંઈ નહીં! | |||
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ | હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ | ||
::::::::::::: એવું કાંઈ નહીં! | |||
{{Right|(છંદો છે પાંદડાં જેનાં, ૧૯૮૭, પૃ. ૯૬)}} | {{Right|(છંદો છે પાંદડાં જેનાં, ૧૯૮૭, પૃ. ૯૬)}} | ||
</poem> | </poem> | ||
Revision as of 06:48, 13 July 2021
ભગવતીકુમાર શર્મા
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ
એવું કાંઈ નહીં!
હવે માટીની ગંધ અને ભીનો સંબંધ અને મઘમઘતો સાદ,
એવું કાંઈ નહીં!
સાવ કોરુંકટાક આભ, કોરોકટાક મોભ, કોરાંકટાક બધાં નળિયાં,
સાવ કોરી અગાસી અને તેય બારમાસી, હવે જળમાં ગણો
તો ઝળઝળિયાં!
ઝીણી ઝરમરનું ઝાડ, પછી ઊજળો ઉઘાડ, પછી ફરફરતી યાદ;
એવું કાંઈ નહીં!
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ
એવું કાંઈ નહીં!
કાળુંભમ્મર આકાશ અને ઘેઘૂર બોલાશ સંભળાવે નહીં;
મોર આઘે મોભારે ક્યાંક ટહુકે તે મારે ઘેર આવે નહીં.
આછા ઘેરા ઝબકારા, દૂર સીમે હલકારા લઈને આવે ઉન્માદ.
એવું કાંઈ નહીં!
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ
એવું કાંઈ નહીં!
કોઈ ઝૂકી ઝરૂખે સાવ કજળેલા મુખે વાટ જોતું નથી;
કોઈ ભીની હવાથી શ્વાસ ઘૂંટીને સાનભાન ખોતું નથી.
કોઈના પાલવની ઝૂલ, ભીની ભીની થાય ભૂલ, રોમરોમે સંવાદ,
એવું કાંઈ નહીં!
હવે પહેલો વરસાદ અને બીજો વરસાદ અને છેલ્લો વરસાદ
એવું કાંઈ નહીં!
(છંદો છે પાંદડાં જેનાં, ૧૯૮૭, પૃ. ૯૬)