પુનરપિ/દર્શનો વિનોબાનાં: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Line 263: Line 263:
::: ખુરસી દીવાનશાળામાં
::: ખુરસી દીવાનશાળામાં
::: આપી રૂપિયા ફાળામાં.
::: આપી રૂપિયા ફાળામાં.
</poem>
<br>
{{center|'''ભરતવાક્ય'''}}
<poem>
મહાપુરુષનું મુખ કોતરવા
એનો આરસ આવ્યો કામ
કવિને. બહુમુખ મૂર્તિ ઘડવા
એનો પારસ આંગળીઓને જાદુ કેરા આપે ઓપ.
દર્શન દેવા દેવ રુકે ના.
::: કવિને લાધ્યા દર્શનમાં
પ્રતિમા પ્રગટે
જે થનગનતું કવિના મનમાં.
સા-રી-ગ-મ સ્વરલિપિમાં ગોઠવતાં
યોગીનું ગાન
બોલી ઊઠે કવિના કાન.
::: ઉંબરે થોભી નિર્વાણના
લંબાવી એક ઘડી કલ્પના પ્રમાણમાં
ઉચ્ચર્યા કશુંક—માનતો કવિ—
(પહોંચી જ્યાં પહોંચતો નથી રવિ):
::: માનવકુળના દુ:ખનો ભારો
::: મુમુક્ષુનું પાથેય;
::: ઊગરવું કે ના બચવું જગને,
::: ઉગારવામાં
...સાધકનું શ્રેય!
—એવી બાની
સાંભળ્યાની દેતો કવિ જુબાની.
</poem>
</poem>