12,383
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
(પ્રૂફ રીડિંગ સંપન્ન) |
||
Line 30: | Line 30: | ||
સ્વાતંત્ર્ય-દિનની સવારે પૂછ્યું — ‘હું આવું?’ તાજા જ સીવડાવેલા ઝબ્બા-લેંઘામાં વર તો અદ્દલ નેતા જેવા દેખાતા હતા. મારી સામે કતરાતી આંખે જોઈ બોલ્યા — ‘તારે જવું હોય તો હું મરવા દઉં પછી!’ | સ્વાતંત્ર્ય-દિનની સવારે પૂછ્યું — ‘હું આવું?’ તાજા જ સીવડાવેલા ઝબ્બા-લેંઘામાં વર તો અદ્દલ નેતા જેવા દેખાતા હતા. મારી સામે કતરાતી આંખે જોઈ બોલ્યા — ‘તારે જવું હોય તો હું મરવા દઉં પછી!’ | ||
— હું એમ નથી કહેતી. આપણે સાથે જ જઈએ!… એમની | — હું એમ નથી કહેતી. આપણે સાથે જ જઈએ!… એમની આંખોમાં પશુનું ખૂન્નસ ઊભરી આવ્યું — ‘આખા ગોંમ વચીં નેંચો દેખાડવો છં મનં? કોંમે વળ છોંનીમોંની! બૈરાં પંચાત કૂટશીં તો ભાયડા ચ્યાં જશીં?’… ગયા. મેંય ન વાળ્યું પછી. નહિ જાઉં તોય શું ખાટું-મોળું થઈ જવાનું છે? નહાઈને બહાર આવી ત્યાં જ બે છોકરીઓ આવી — ‘બેન તમને બોલાવે!’ | ||
— તબિયત ઠીક નથી. નહિ તો આવત! | — તબિયત ઠીક નથી. નહિ તો આવત! | ||
— બેને કહ્યું છે ને કે દશ મિનિટ માટેય આવો! જોખમ જાણતી’તી. પણ આગ્રહ સામે ઝૂકી જ જવાયું. ‘જાઓ આવું છું. તમ સરખા ગલગોટા બોલાવે ને ન આવું?’ બનતી ત્વરાએ તૈયાર થઈને ગઈ. શાળામાં અરધું ગામ તો હશે જ. મોટાભાગના તો પુરુષો જ પણ! સૌની નજરોથી વીંધાતી હું મંચ પાસે ગઈ. મને જોઈ મારા વર અંદરથી ધૂંધવાઈ ગયા હશે. બધાંની હાજરામાં શું કરે પણ? તોય મેં તરલિકાબહેનને કહી જોયું — ‘એમને હાથે ધ્વજવંદન કરાવો તો સારું!’ આચાર્ય પણ એવું જ ઇચ્છતા હોય એવું લાગ્યું. બેન ન માન્યાં પણ! રોકડો સવાલ! ‘સરપંચ તમે છો કે કાંતિભાઈ?…’ મૂંઝાઈને બેઠી રહી. સાચું કહી દેતાં સંકોચ નડતો’તો. બહેન કેવું ધારે?… એટલે પછી હિંમત રાખી ધ્વજવંદન કરાવ્યું. તરલિકાબહેને મારો પરિચય આપ્યો. હું આવડ્યું એવું બોલી. મને આવેલી જોઈ થોડીએક સ્ત્રીઓ વરંડા પાસે આવી ઊભેલી. બેને એમને અંદર બોલાવી. સંકોચાતી એ આવી. મને એથી સારું લાગ્યું. અચાનક જ મારી નજર પુરુષોની બેઠક ભણી ગઈ. મારા વર નહોતા! સહન ન જ થયું ને આખરે!… કાર્યક્રમ સરસ | — બેને કહ્યું છે ને કે દશ મિનિટ માટેય આવો! જોખમ જાણતી’તી. પણ આગ્રહ સામે ઝૂકી જ જવાયું. ‘જાઓ આવું છું. તમ સરખા ગલગોટા બોલાવે ને ન આવું?’ બનતી ત્વરાએ તૈયાર થઈને ગઈ. શાળામાં અરધું ગામ તો હશે જ. મોટાભાગના તો પુરુષો જ પણ! સૌની નજરોથી વીંધાતી હું મંચ પાસે ગઈ. મને જોઈ મારા વર અંદરથી ધૂંધવાઈ ગયા હશે. બધાંની હાજરામાં શું કરે પણ? તોય મેં તરલિકાબહેનને કહી જોયું — ‘એમને હાથે ધ્વજવંદન કરાવો તો સારું!’ આચાર્ય પણ એવું જ ઇચ્છતા હોય એવું લાગ્યું. બેન ન માન્યાં પણ! રોકડો સવાલ! ‘સરપંચ તમે છો કે કાંતિભાઈ?…’ મૂંઝાઈને બેઠી રહી. સાચું કહી દેતાં સંકોચ નડતો’તો. બહેન કેવું ધારે?… એટલે પછી હિંમત રાખી ધ્વજવંદન કરાવ્યું. તરલિકાબહેને મારો પરિચય આપ્યો. હું આવડ્યું એવું બોલી. મને આવેલી જોઈ થોડીએક સ્ત્રીઓ વરંડા પાસે આવી ઊભેલી. બેને એમને અંદર બોલાવી. સંકોચાતી એ આવી. મને એથી સારું લાગ્યું. અચાનક જ મારી નજર પુરુષોની બેઠક ભણી ગઈ. મારા વર નહોતા! સહન ન જ થયું ને આખરે!… કાર્યક્રમ સરસ ચાલતો’તો પણ મન જ ન લાગ્યું. બેનની રજા લઈ ઘેર આવી. ભરી બંદૂકે તૈયાર હતા. | ||
— બૈરાની જાત જ સાલી નપાવટ! આખા | — બૈરાની જાત જ સાલી નપાવટ! આખા ગોમ વચીં આબરૂ કાઢી મારી! | ||
— તમારી આબરૂ જાય એવું મેં શું કરી નાખ્યું? | — તમારી આબરૂ જાય એવું મેં શું કરી નાખ્યું? | ||
Line 86: | Line 86: | ||
— ચ્યમ? | — ચ્યમ? | ||
— આવો આક્ષેપ | — આવો આક્ષેપ મૂકવામાં તો આપણે જેલના સળિયા ગણવા પડે. આ તો સરકારી કર્મચારી. પાછી સ્ત્રી! | ||
— માદરબખત! હામું ચપચપ બોલે એટલા ખાતર તને સરપંચ બનાઈ’તી? બરડા પર વાગેલો મુક્કો એવો જોરુકો હતો કે હું તો બેવડ વળી ગઈ! | — માદરબખત! હામું ચપચપ બોલે એટલા ખાતર તને સરપંચ બનાઈ’તી? બરડા પર વાગેલો મુક્કો એવો જોરુકો હતો કે હું તો બેવડ વળી ગઈ! |