બાળ કાવ્ય સંપદા/પંખીઓના સંપની ગરબી

પંખીઓના સંપની ગરબી

લેખક : દલપતરામ
(1820-1898)

(મારું સોનાનું છે બેડું રે, છેલછબીલા છોગાળા – એ રાગ.)

સખી જો આ શોભે સારાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
બહુ ટોળે મળી વસનારાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૧
કેવાં કલ્લોલ કરે છે રે ! પીંપર ઉપર પંખીડાં;
સ્વર મધુર મધુર ઊચરે છે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૨
પરિપૂર્ણ ૫૨સ્પ૨ પ્રીતે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં,
રહે હળી મળી રૂડી રીતે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૩
દીસે છે દિલનાંર ડાહ્યાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં,
ગુણવંત ભલાં ગણાયાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૪
કેવાં લાયક છે ? નથી લડતાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
નથી એકબીજાને નડતાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૫
તેથી પોતે સુખ પામે છે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
જુએ તેને હરખ જામે છે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૬
મેં દૂર રહીને દીઠાં રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
મારા મનમાં લાગ્યાં મીઠાં રે, પીંપર ઉ૫૨ પંખીડાં. ૭
છે જોતાં જનાવર* જાતે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
પણ સંપી વસે ભલી ભાંતે રે; પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૮
તેથી લેશ શિખામણ લઈએ રે, પીંપર ઉ૫૨ પંખીડાં;
એમ હળીમળી સરવે રહીએ રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૯
ત્રિભુવનનો રાજા રીઝે રે, પીંપર ઉપ૨ પંખીડાં;
પરલોકે પણ સુખ લીજે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૧૦
છતમાં થોડા દિન છઈએ રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
લડીને શીદ અપજશ લઈએ રે ? પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૧૧
આ કથન કહ્યાં શુભ કામે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં;
દીધી શીખ દલપતરામે રે, પીંપર ઉપર પંખીડાં. ૧૨

---

[૧. દિલમાં (ચો.પાં.)]