કવિલોકમાં/પંડિત, રસજ્ઞ, સર્જક કવિ જયવંતસૂરિ: Difference between revisions

* કબહીય હરી ઇસી નાગરતા, લિ ન સકતિ કોઉ તુહ્મ ચરી.

{{right|(ગીતસંગ્રહ-૩૫, નેમિગીત)}}

રસરૂપરંગ નિધ્યાન દીદાર નેક તેરુ,  

વહી નૂર દેખન કાજિ જીઉં તપઈ બહુતેરુ.  

પ્રીય બિંદેસી સું પ્રીતિ સખી કઈસી,  

ઊઠિ ચલઈ રસરંગ દેખાઈ, બાજી બાજીગર જઈસી.  

* જુ તેરુ રૂપ દેખન વહીં ધાવઈ, ત્યૂં તાં આપ છપાવઇ,  

* તૂંહી સું પ્રેમ, અઉર સું કેતવ, તું દેખત સુખ થાવઇ.

* નેહ નિવારિઉ ભલું કરિઉં, વાહલા, નયન નિવાર્યાં કાઈ રે.

* માછિલડી પ્રીતિઈં ભલી, બહોલા જલ વિણ મરઈ તતકાલ,  

વિરહઈં માણસ નવિ મરઈં, પણ સૂકીનિ થાઈ સાલ કિ.  

* ચતુરકી ચંગિમા ચિત વસી.  

કંઠથી છિન મેહલું નહીં, પીઉ-મોતિનહારા.

* પ્રીઉ કારણ પંડુર ભઈ, યું કેતક મધ્ય પાત રે.

* જોણ આલિ કરી પીઉ સપન મહિઈ.

તન મન જોબન ધન સબ દીના રે,  

તો ભી ન મોહી સું પીઉ એકચીંતા.

વેધ લાઇ રહ્યા વેગલઈ રે, વલતી ન કીધી સાર,  

પંજર માહિ પલેવણં રે, નયન ન ખંડઈ ધાર.

પ્રીઉ રાતડીયાં પરમિંદિર રમઈ, ઘરિ જોઈ ઘરણી વાટ્યો રે.  

મોરઈ અંગણિ આંબુ મુરીયુ, ફલ્યુ તે પિયારડઇ ઘાટ્યો રે,

બિછુર્યા મેલણ વિરલા હંસલા, નલદમયંતીસંયોગિ,  

કુરંગ તે પાપી હો પરસંતાવણ, સીતારામવિયોગિ,

* અગનિધીકંતી મેહલી નીસરઈ, કીધી વિણઝારાની રીતિ.

* અવગુણ એકઈ તઈ સિઈ ન દાખવિઉ, વલગત જેહની રે બાંહ,  

કેહનેં કેહનો વેધ કિ, તસ મનિ કો ગમઈ રે,  

હૂં ઝૂરું જસ કાજ કિ, સો બીજઈ રમઇ રે.

મિલવાનું મન નુહઈ તુ તાં, ઊતર સૂઘઉ દીજઈ,  

ઊંચા અંબ તણી પરિ કેતાં, દૂરિ દાઢિ ગલાવઈ.

{{Poem2Open}}

ઋષિદત્તાની વનથી વિદાયને પ્રસંગે વનસૃષ્ટિ અને ઋષિદત્તાની પરસ્પરની વિયોગપ્રીતિ આપણના હૃદયને ભીંજવી દે તેવા માર્દવથી ને વિષાદસભરતાથી વ્યક્ત થઈ છે. આમ તો એ કવિએ કરેલું વર્ણન છે પણ એમાં ચેષ્ટાઓ ઉપરાંત ઋષિદત્તાના ઉદ્ગારોનો ઘણો આશ્રય લેવાયેલો છે ને એમાં પૂર્વપ્રસંગોની સ્મૃતિ, આત્મીયતા, લાડ, આશ્વાસન, આત્મનિર્ભત્ર્સના વગેરે મનોભાવોથી વૈચિત્ર્ય આવ્યું છે :