અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/રાજેન્દ્ર શુક્લ/હોઇયેં જ્યાં
Revision as of 13:08, 23 October 2021 by KhyatiJoshi (talk | contribs)
હોઇયેં જ્યાં
રાજેન્દ્ર શુક્લ
એક ને એક જ સ્થળે મળિયેં અમે
હોઇયેં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે,
પિંડ ક્યાં પેટાવવા પળિયેં અમે?
હોઇયેં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે.
હોત દેખીને ભલે હળિયેં અમે
હોઇયેં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે,
પાંચ ભેળાં સાવ શેં ભળિયેં અમે
હોઇયેં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે.
ઊભરાવું હોય તો શમવું પડે,
ઊગિયેં જો તો જ આથમવું પડે,
મેરુ ચળતાંયે નહીં ચળિયેં અમે
હોઇયેં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે.
કૈંક સમજ્યા ત્યારથી બેઠા છીએ
હાથમાં હુક્કો લઈ આ ઢોલિયે,
ક્યાંથી મળિયેં કોકને ફળિયે અમે
પોઈએં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે.
શબ્દના દીવા બળે છે ડેલિયે
આવતલ આવી મળે છે ડેલિયે,
સ્વપ્ન જેવું શીદ સળવળિયેં અમે
હોઇયેં જ્યાં ત્યાં જ ઝળહળિયેં અમે!
(કાવ્યકોડિયાં : સંપુટ-૨, પૃ. ૬૩-૬૪)