વસુધા/સુઉ તારાં સ્વપ્ને

સુઉ તારાં સ્વપ્ને

સુઉ તારાં સ્વપ્ને, તવ સુપનમાં જાગૃત બનું,
અને જાગર્તિની પ્રતિપળ રમાડું ૨ટણમાં
તને – તારાં મીઠાં સ્મરણશિશુને, સૌરભમયી
સુનેરી સૃષ્ટિની ચડુંઉતરું સીડી હું શતશઃ

થયું આ તે શું છે? પ્રભુરટણ આવું નથી કર્યું,
નથી આવી સાક્ષાત્કૃતિ અનુભવી કો જગતનાં
નિગૂઢાં તત્ત્વોની – રસબસ કરંતી હૃદયને,
પરોતી મોતીડાં તરલ મનને તો૨ણ નવાં.

મહા આનંદોને ઉદધિ પ્રભુ સૂણ્યો, પણ નથી
કિનારે એ એને સુપનમહીં ભાળ્યો, સુલલિતે! ૧૦
હશે એ યે તું શો? પરમ મધુરો મોહન મહા!

પ્રભુને ને તારે કવણ રીતે સંબંધ – પરવા
મને ના. પ્રાર્થું કેવલઃ પ્રભુની જો હો તું પ્રતિમા,
ભલે! કિન્તુ એ શી જડતમ ન થાતી, પ્રિયતમા!

ક્યાં સ્પર્શવો? ક્યાં ગ્રહવો? તને તે
નડી શકી ગૂંચ ન લેશે ત્યારે
તે રમ્ય રાત્રે,
૨મણીયગાત્રે!