જયદેવ શુક્લની કવિતા/ધુમાડો

ધુમાડો

હજી ધુમાડો નીકળે છે.

ધુમાડાની આ બાજુ હું.
ધુમાડો મારી સામે.
ધુમાડાની પાછળથી
તાકી રહી છે
મારી આંખો.

બોલાતા શબ્દો
બની જાય છે ધુમાડો.
આ ચોખ્ખોચણાક
દેખાતો માણસ
એકાએક ધુમાડો.

આંખો કોરીકટ્ટ
તાકી રહી છે
ધુમાડાના ગોટેગોટાને.
આરપાર.
મને.
મૃત્યુને.