બાળ કાવ્ય સંપદા/ઊઠો મહમ્મદ ઘોરી !
Jump to navigation
Jump to search
ઊઠો મહમ્મદ ઘોરી !
લેખક : હેમેન શાહ
(1957)
સાત હજી તો વાગે ત્યાં તો કહે મને ઢંઢોળી,
સૂરજ માથા ઉપર આવ્યો, ઊઠો મહમ્મદ ઘોરી !
ખાઈ બગાસું કહું કે મમ્મીનું કાચું વિજ્ઞાન,
સવાર હજી તો છે મુંબઈમાં, બપોર હશે જાપાન.
સારું બેટા આઈન્સ્ટાઈન, આ લે કહું છું સૉરી !
સૂરજ માથા ઉપર આવ્યો, ઊઠો મહમ્મદ ઘોરી !
અહીંયાં મારી ચિંતાઓનો વિચાર આવે કોને ?
પાછા ક્યાંથી જોડીશ હું આ મારાં સપનાંઓને ?
મમ્મી પ્રભાતિયાને બદલે સંભળાવી દે લોરી !
સૂરજ માથા ઉપર આવ્યો, ઊઠો મહમ્મદ ઘોરી !
વહેલાં વહેલાં ઉઠાડવાનો જુલમ ઘણો છે પુરાણો,
આવી ગયો છે વખત કે માથું ઊંચકે કોઈ શાણો !
ખુલ્લેઆમ કરું છું બળવો, માથે ચાદર ઓઢી !
સૂરજ માથા ઉપર આવ્યો, ઊઠો મહમ્મદ ઘોરી !