મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો/હું તો જાગી ગૈ

હું તો જાગી ગૈ

હું તો જાગી ગૈ માટીની મહેકથી
પ્હેલવ્હેલો આવ્યો આષાઢ અહીં મધરાતે : વરસે છે ધીમે... ધીમેકથી

ઓચિન્તા મારા આ અંધારા ઓરડાને
અજવાળે આભેથી વીજળી
વળ ખાતી જોઉં કોઈ બાલિકાની જેમ
ગામ-સોંસરવી ક્યાંથી ક્યાં નીકળી?

અટવાતી અકળાતી થંભે જરીક : જરી ઊછળતી મોરલાની ગ્હેકથી

કાંડું ઝાલીને મને પરણ્યાએ હોંશેથી
નેવાંની ધાર નીચે ખેંચી
રૂંવેથી ટેરવેથી નખથી બે હોઠેથી
પંડ્યમાંથી આખ્ખી ઊલેચી

ધોધમાર ધબકારે એવું ભીંજાઈ, થતું : છૂટાં પડવું ન એકમેકથી
હું તો જાગી ગૈ માટીની મહેકથી