કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – પ્રજારામ રાવળ/સાફ ચદરિયાં

૪૧. સાફ ચદરિયાં

સાફ ચદરિયાં કરો,
⁠હો મનવા, શ્વેત ચદરિયાં ધરો.
મેલી થઈ આ અતિશ, ઊજળી હમણાં અહિયાં કરો.
અસલ રંગ તો કળ્યો કળાય ન; એવા ડાઘા પડ્યા :
જાતજાતના, ભાતભાતના, થરના થર છે ચડ્યા :
⁠મેલ બેઠો છે બહુ આકરો.
ભઠ્ઠીમાં નાખો બહુ તાતી : ઈ વિણ ડાઘ ન જાશે.
નજીકમાં છે ગંગાજળિયો ધરો : તહીં, ધોવાશે.
⁠આ સમો જાય છે ખરો.
હજૂર પાસે હાજર થાવું; કો નવ જાણે ક્યારે.
સાજ સજીને, થઈ સાબદા; જોવી વાટ દુવારે.
⁠હાંક ભેળા બહારા નીસરો.

તા. ૧૯-૬-૧૯૭૮

(‘નૈવેદ્ય’, પૃ. ૧૦૨)