ભરત વિંઝુડાની ગઝલસંપદા/ધિક્કાર દે

૩૧
ધિક્કાર દે

પ્રેમ ના દે તો મને ધિક્કાર દે,
મારી સ્થિતિ જાણવા સહકાર દે!
તારી પાસેની છૂરીને ધાર દે,
કેમ ભોંકાતી નથી તું ભાર દે!
એક વાદળને જગા જડતી નથી,
કંઈ વરસવા માટે તો વિસ્તાર દે!
ભાર માથેથી ન ઓછો કર ભલે,
ઊભવા માટે તો કંઈ આધાર દે!
એક ઘર આપ્યું તો એમાં હોઉં છું,
બહાર નીકળવા મને કંઈ બહાર દે!
હું હજી જાણે કે જન્મ્યો હોઉં નહીં,
એવું લાગે છે, મને સંસાર દે!

(લાલ લીલી જાંબલી)