કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – રાવજી પટેલ/૧૭.ખેડવેળા

૧૭.ખેડવેળા

ગળું મયૂરનું સર્યું ગગનમાં; ખેડવેળા થઈ આ.
અરે, મુજ સમાન આજ નવરું આમ તે કોણ હોય ?
ઘણુંક દૂર ગામ, ખેતર તણી ગંધ શું મ્હોંય માનું.
અહીં કણસતું હજી અફલ કો, વર્ષ જેવું બિછાનું.

ગળું મયૂરનું સરે સકલને ઘેર તેડી જવા આ
અનાજ અવ ઓરવા નયન ટાંપે; હળે થાકવાનું
નસીબ નહીં આજ. મેઘ સમ ક્યાંથી થશે રોષ વ્હાલાં
સગાં પર ? જરા નથી બળ હવે; દૂધનો ગ્લાસ સામે
રહ્યો નજીક તેય ના લઈ શકું; તો વળી રાશ ભેળા
ધપે નજરમાં બબે બળદને ઝાલવા સાહવા ક્યાં !
(અંગત, પૃ. ૨૬)