વસુધા/મિત્રપત્નીને

Revision as of 12:20, 14 September 2022 by MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|મિત્રપત્નીને|}} <poem> તને હું ચાહું છું;–નહિ ભડકતી આ વચનથી, તને સૌ યે ચાહે અશી નમણી તું છે જ રમણી. કુટુંબીકાસારે અનુપ વિકસેલી કમલિની! વનોની દૂર્વા કે ચરી ઉછરી શું કામ્ય હરિણી! જતી...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
મિત્રપત્નીને

તને હું ચાહું છું;–નહિ ભડકતી આ વચનથી,
તને સૌ યે ચાહે અશી નમણી તું છે જ રમણી.
કુટુંબીકાસારે અનુપ વિકસેલી કમલિની!
વનોની દૂર્વા કે ચરી ઉછરી શું કામ્ય હરિણી!

જતી એવી તાજી તરલગતિએ યૌવનપથે,
પહેરી અંગાંગે વન૫૨ણના રંગ કુમળા,
સુગોપાઈ યૂથે, પણ નયન સંચા૨ત બધે
પ્રવાસે ખોજંતી હરિણ નમણો બંકિમશૃંગી.

અમારા યૂથેથી સુહૃદ અમ ઝાલ્યો તવ દૃગે,
ઝલાયો એ હોંશે. બસ કથની પૂરી તહીં થતી. ૧૦
યથા એનું હૈયું અમ પર ઢળંતું, ત્યમ ઢળ્યું
તુંપે આખું, રે એ દ્વિગુણિત દિલની શી ખુશબો!

તને હું ચાહું છું, કયમ ન ચહું? ચ્હાવા તું સરખી,
ભળી તેમાં પાછી મુજ સુહૃદની સ્નેહસુરખી.