દીવાનો બની જા સમજદાર જેવો,
મળે યશ જગતમાં તિરસ્કાર જેવો;
બને તો કરી લે ગુનો પ્યાર જેવો.
ચમકતી જમાનાની કેડી તજી દે;
મળી જાય જો પંથ અણસાર જેવો.
પરોવી રહે કોઈ દૃષ્ટિમાં દૃષ્ટિ,
સમય હોય તલવારની ધાર જેવો.
પડી પણ ગયો હું જગતની નજરથી;
મળી પણ ગયો હાથ આધાર જેવો.
ખુદાઈ ભલે વાત મારી ન માને,
મહોબ્બત ગુનો છે સદાચાર જેવો.
કદી ચંદ્રની હૂંફમાં રાત કાપી,
ધરા પર નથી હું રહ્યો ભાર જેવો.
હૃદયમાં ઊઠે કૈંક તોફાન જેવું :
કિનારો મળી જાય મઝધાર જેવો.
જમાનાને એ વાતની ક્યાં ખબર છે?
‘ગની’, આજ જે શે’ર કાગળ ઉપર છે-
હૃદયમાં હતો કાલ ધબકાર જેવો.
૭-૧૦-૧૯૫૨