નજરની નાયલૉની જાળમાં
મેં દરિયાને બાંધી લીધો;
કાંઠે
ચાંદનીમાં તરફડતી તરંગોની
રૂપેરી માછલીઓનાં લિસ્સાં શરીરમાં
મેં દરિયાને સૂંઘી લીધો;
કાંઠા પર ફસડાઈને ફૂટી જતા
ફીણફુગ્ગાઓના રેતિયા અવાજમાં
મેં દરિયાનો શોષ સાંભળી લીધો;
પવનના તીખા તોખારે ચઢીને
દરિયાના અધીરા અસવારને
મેં સરુવનમાં ઊતરતો જોયો
છાયાઓના અંધકારથી નીતરતો જોયો.
હવે ઓરડામાં આખી રાત
મારે દરિયાવલોણું :
ને સવારે તો–
હું ચૌદ ચૌદ રત્નોનો રાજા!
૮-૫-’૭૪