આ અચિંત આવી ડમરી
ફૂલ ફૂલપે ભમતી જાણે મધઘેલી કો’ ભમરી!
અદકો એનો હરખ-હિલોળો
ક્યહીં રહે ના ઝાલી
વાટ ચડ્યાં એ સહુને ચંચળ
ચકરાવે લઈ ચાલી!
ઊડતાં પીળાં પોત થકી શી મ્હેંક મીઠેરી પમરી!
આ અચિંત આવી ડમરી…
નાજુક નમણાં રૂપની રમણા
દાખી હજી ન દાખી.
આવી એવી ગઈ સરકી મુજ
ચિત ભ્રમણામાં નાખી.
અવ ભીનાં પાંપણ-ચક આડે નેણ રહ્યાં શું સમરી?!
આ અચિંત આવી ડમરી…
૧૯૬૨