સમૂહ :
પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી
આંખ મારતી જે જે છોરી, અમે એમના બંદી જી!
અવાજ ૧ :
એક છોરીએ અંગોમાં સાગરનાં મોજાં રાખ્યાં છે
અટકળની આ વાત નથી, મેં થોડાં થોડાં ચાખ્યાં છે...
ઠેર ઠેર એની કાયામાં વમળ-વર્તુળો ઊઠે છે
ઊંડે તાણી જાય છે, મારા
શ્વાસો
ક્રમશઃ
તૂટે છે
સમૂહ :
પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી
અવાજ ૨ :
મોડું-વ્હેલું નિશ્ચિત છે, ને તો પણ એને ટાળે છે
જળસમૂહને એક છોકરી તણખ્ખલાથી ખાળે છે
દીવાસળીના દેશમાં, રમણી, કેમ બચીને રહેવાશે?
મીણનો જથ્થો નષ્ટ થશે, પણ અજવાળાંઓ ફેલાશે
સમૂહ :
પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી
અવાજ ૩ :
શરીર નામે પરિસ્થિતિથી છટક્યું, એ તો છટક્યું રે!
રૂપ કોઈનું, અટકળથી પણ આગળ જઈને અટક્યું રે!
જાણે પંખી ડાળ મૂકીને, જાત હવામાં ફેંકે જી
અથવા દૈનિકમાંથી શીર્ષક, વાચક સુધી ઠેકે જી
સમૂહ :
પ્રેમ અમારો મહાદેવ, ને અમે પ્રેમના નંદી જી
◼
સમૂહગાન • ઉદયન ઠક્કરનાં ઉત્તમ કાવ્યો • ઑડિયો પઠન: શૈલેશ
◼