અનુનય/વરસાદમાં કોઈને વરસવાની અનુભૂતિ
તમારી આડીઅવળી વાતોના વહેણમાં
મારી તપેલી તરસ તણાઈ જાય;
આંખોમાં અંજાઈ જાય કાજળિયું વાદળ;
ત્રાંસી પડતી ધોધમાર ધારાઓ હેઠળ
મારી ડહાપણની ડાળ ડાળ નમી જાય;
મખમલનો વાયરો અડી જાય.
ને અટવાઈ જાય આંખોની ઉઘાડ-મીંચમાં
વીજળીની વેલ;
ચરણ ચરણની ઝરણ ચાલના
તરંગતાલમાં રમવા નીકળેલું મારું મન
નાગાપૂગા બાળકની જેમ
ખિલખિલ કરતું ખીલી જાય;
માટી જરા ઢીલી થાય
માટી જરા લીલી થાય;
તમારા સઘન કેશના ગહન કાનનમાં
મારો રોજિંદા સુખનો સરેરાશિયો સૂરજ
ઊગ્યો ના ઊગ્યો ને આથમી જાય.
૧૯-૮-’૭૬