કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – પ્રજારામ રાવળ/‘અભંગ’માંથી
૪૦. ‘અભંગ’માંથી
વાલીડાની વાતું; દિવસ ને રાત્યું :
ઊઘડતી ભાત્યું, નવી નવી. ૧
વાલીડાની વાતું : હૈયું ના ધરાતું :
અણખૂટ ભાતું, ભવ-વાટે. ૨
વાલીડાની વાતું : અમરતે ન્હાતું;
પ્રાણ-પંખી ગાતું, મુક્ત કંઠે. ૩
વાણી વહે મીઠી : દીઠી-અણદીઠી :
શું ચોળાય પીઠી પ્રેમતણી. ૪
વાણી – ગંગાજળ વહે અનર્ગળ;
ખળ, ખળ, ખળ; હર, હર. ૫
પરમ કો પ્રીતઃ ગાંડું ગાય ગીત :
ભાંગી જાય ભીંત, ભેદતણી. ૬
ભાંગી જાય ભેદઃ ખરી જાય ખેદ :
વાણી વદે વેદ, – વાલમની. ૭
વાતે, વાતે, વાતે; કાળી ઘોર રાતે;
થાય ભલી ભાત્યે, અંજવાળાં. ૮
નીતરતો નેહ : મનભર મેહ :
ઠારે દુઃખ – ચેહ; શીળો શીળો. ૯
વા’લમની સંગે વાય શીળા વાયુ :
વહી જાય આયુ, અનન્તમાં. ૧૦
અહીં સ્વયમ્ કાળ, વ્હેતો પળ પળ;
ઊભો ર્ હે અ-ચળઃ નિરાંતવો.૧૧
તા. ૨૬-૧-૧૯૭૮
(‘નૈવેદ્ય’, પૃ.૭૭-૭૯)