કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – શૂન્ય પાલનપુરી/૨૭. મૃગ-કસ્તૂરી
૨૭. મૃગ-કસ્તૂરી
ભવ-ભૂલ્યાની હાલત બૂરી!
વનવન ભટકે મૃગ-કસ્તૂરી!
લખ ચૌરાસી ધૂરા ધૂરી!
જિજ્ઞાસાની આંખ ફિતૂરી!
અંધી-શ્રદ્ધા જાનનું જોખમ!
ધર્મ બગલમાં રાખે છૂરી.
નૂતન પથ-દર્શકથી તોબા!
હેતુ સારો; દાનત બૂરી!
જગવાળાની પ્રીત નકામી;
રણમાં કાયર, ઘરમાં શૂરી!
વધતી ઘટતી પ્રેમની લીલા!
શું મુખ્તારી? શું મજબૂરી?
મહેનત, એક બલિનું પ્રાણી!
કિસ્મત, એક ચમકતી છૂરી!
નામ નહીં પણ ઠામનું બંધન!
શૂન્ય થયો પણ પાલણપૂરી!
(શૂન્યનો વૈભવ, પૃ. ૨૯૮)