શાંત કોલાહલ/૬ તોરી વાત વેલાતી
છોરી ! તોરી વાત વેલાતી :
આવડે ના તોય ઉકલે મરમ
મનમાં એની મ્હેક ફેલાતી.
આંહિની ઘેલી ટહુકે મેનાં
કોઈ રે ડાળે દૂર :
અવર લોકની અપસરી તું
સોડમાં સરે ભૂર !
લ્હેરીયાને લોળ હેરણાં લેતી
નજરું પાછી નવ ઠેલાતી !
સ્હેલમાં આવી મળતું એનો
હોય ન ઝાઝો શોર !
આમ રે આવાં રૂપનો, એલિ !
જોયલો ના કૈં તોર !
કાળજે લગન લાગતાં લાગી
અળગી એને નવ મેલાતી.
જાગતી ચોગમ સીમ ને તોયે
એકલ આપણ દોઉ;
તીરની ઉપર તોય રે ઊંડાં
જલમાં ડૂબ્યાં જોઉં :
તડકે તપ્યું રાન ભલેને
આંહિ તો પૂનમ રાત રેલાતી.