શ્રેષ્ઠ ચંદ્રકાન્ત શેઠ/૫૨. ઢળતાં ઢળતાં ઢળી

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
૫૨. ઢળતાં ઢળતાં ઢળી



ઢળતાં ઢળતાં ઢળી
આંખ આ કયા ઊંડાણે વળી? –

નહીં અજવાળાં, નહીં અંધારાં
નહીં તલ, નહીં કિનારા,
સતત ઊછળતાં મોજાં વચ્ચે
એણે કર્યા ઉતારા,
મોતીની રઢ ફળી! –

હર શ્વાસે સમદરને વીંટતો,
ઉકેલતો ઉચ્છ્‌વાસે,
ગગન આખુંયે રોમરોમમાં
લખ લખ અકળ ઉજાશે,
હદ અનહદમાં ગળી! –

(ગગન ખોલતી બારી, ૧૯૯૦, પૃ. ૯૧)