સંજુ વાળાનાં કાવ્યો/બોલે ઝીણા મોર

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
બોલે ઝીણા મોર

રાધે તારા ડુંગરિયા પર બોલે ઝીણા મોર...
કિન્તુ ના સમજાય અમે તો જન્મજાત નઠ્ઠોર

બધું ઓગળ્યું પણ નથી ઓગળતો અડિયલ તોર
આરપાર જો તું નીકળે તો રહીએ શું નક્કોર?

ક્ષણિક આગિયા જેવું ઝબકો તો પણ ધનધન ભાગ્ય!
એ રીતે પણ ભલે ચીરાતું અંધારું ઘનઘોર

છો ને અકબંધ રહે સમજની પાર રહેલા વિશ્વ
અથવા તેં શા કાજે આપી દૃષ્ટિ આ કમજોર?

લઈ અજાણ્યા ઝબકારાને ઓળખવાનું બ્હાનું
સમી સાંજથી બેઠા’તા ’ને પ્રગટી ચૂકી ભોર

શા માટે આ કવિતામાં એક અર્થ... અર્થ...ની બૂમ
કોને ના સમજાતાં જુદા ચીસ અને કલશોર!

(પ્રથમ પંક્તિ-સંતકવયિત્રી મીરાંબાઈ)