અનુનય/છેવટનું ગીત
કાગળમાં કેમ કરી કાળજું ઉતારું
ને મોકલુંયે કેમ કરી કોરો?
હૈયા ને હોઠને તો છેટું ઝાઝેરું
તું જ આઘેરા, આવ જરા ઓરો!
તાણુવા કરું છું તો લાગે છે બીક :
ક્યાંક કાચો તૂટી ન જાય દોરો!
ક્હેવાની વાતતણું વાદળ ઘેરાય એવું
પાઘરું વેરાય વિના વરસ્યે!
કોરી તે આંખોમાં માયાનું માછલું
તફડે છે તાપ જેવી તરસે.
વંચાયા હોત મને ભાયગના લેખ––
કાઢી નાખતને જીવ, પછી – મરશે!
આંગણના પીપળાને આટાટલાં પાન!
મેં તો પ્હેલી જ વારખું જાણ્યું;
જીવતરનાં દખ કેટકેટલાં ગણું રે
હું તો ખરવાનું તાકી રહી ટાણું ––
સળગેલાં સુખડાંની તાપણીએ બેઠી
હવે છેવટનું ફૂંકી લઉં છાણું!
૯-૯-’૯૭