એકલ દોકલ ભડકે એવી ભૂંડી. ઓગાળે ખંડેર, કાપે અવાજ, ચીરે ધુમ્મસની ખોપરીઓ ખોદે ઘાસ ઘાસનો રંગ. ગલીકૂંચીમાં મકાન જેવી ઊંડી. ખાટું પહેરે, પીળું ખાય. (ૐ તત્ સત્, પૃ. ૨૩)