કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – હસમુખ પાઠક/૩૨. યશોદા-રીતિ
વહાલા, તને બાંધવા
મારાં શબ્દસૂત્ર ટૂંકાં પડે.
જેમ જેમ વધારતો જાઉં
તેમ તેમ ઓછાં પડે.
અકળામણ વધે,
રોષભાવ ઊમટે,
મન આમતેમ દોડે
હૃદય અધીર ઊછળે.
હૃદય-મનને સીમાડે
તું ઊભો હસે.
હે ગોપાલ, મારા લાલ
પ્રાણોના પ્રાણ, વાણીના વહાલ,
તને બાંધવા, બંધાઉં છું હુંઃ
જનમોજનમ તારો દાસ હું,
તારો દાસ
તારો હું.
૯-૯-૮૩
(જાગરણ — પાછલી ખટઘડી, પૃ. ૧૪)