ગાતાં ઝરણાં/વિમાસણ થઈ જાયે
એક ચીસ હૃદયમાં તેઓના ચિત્કારનું કારણ થઈ જાયે,
એ મારા દીવાના દિલ તુજથી આ એક ડહાપણ થઈ જાયે!
કંઈ દર્શ અમોને દેનારા વ્યવહાર ૫રસ્પરનો સમજે,
એ યોગ્ય નથી મારી દ્રષ્ટિ દર્શનની ભિખારણ થઈ જાયે!
આ એક ઊણપની બરબાદી થઈ જાય અચાનક આબાદી,
એ રીત પધારો જીવનમાં, દુનિયાને વિમાસણ થઈ જાયે.
કંઈ એવી અદાથી મહેફિલમાં તું આજ તડપ ઓ દિલ મારા,
પોકારી ઊઠે પ્રત્યેક હૃદય : ‘એ દર્દ મને પણ થઈ જાયે!’
લો ઘાટ ઘડી લો જાહેરમાં, ઓ ગુપ્ત પ્રવૃત્તિ કરનારા!
સંસારના એરણ પર હું છું, જેને હો થવું ઘણ, થઈ જાયે!
ઉત્કર્ષ, વ્યથિત જીવનકેરો આનંદ ટકી રહેવામાં છે,
ઉદ્વેગની સીમા પર જઈને ઉત્સાહનું રક્ષણ થઈ જાયે.
આ એક દીવાના દિલ ખાતર બુધ્ધિથી રહું છું દૂર ‘ગની’,
આ શાંત જીવન મારું નહિતર, બંનેનું રણાંગણ થઈ જાયે.
૧૨-૪-૧૯૫૦