જયદેવ શુક્લની કવિતા/ધુમાડો
હજી ધુમાડો નીકળે છે.
ધુમાડાની આ બાજુ હું.
ધુમાડો મારી સામે.
ધુમાડાની પાછળથી
તાકી રહી છે
મારી આંખો.
બોલાતા શબ્દો
બની જાય છે ધુમાડો.
આ ચોખ્ખોચણાક
દેખાતો માણસ
એકાએક ધુમાડો.
આંખો કોરીકટ્ટ
તાકી રહી છે
ધુમાડાના ગોટેગોટાને.
આરપાર.
મને.
મૃત્યુને.