મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો/તૉર સાંજનો
શમી જશે કલશોર સાંજનો
હજી રતુંબલ મુખ છે એનું હજી રતુંબલ તૉર સાંજનો
રેતીમાં પગલાં આળેખી વહી જતી ચુપચાપ હવાઓ
પથ્થરમાં અફળાઈ જળની ફરકે ઊંચે શ્વેત ધજાઓ
ઢાળ ઊતરીને સંભાળે અંધારાંઓ દોર સાંજનો
રૂપાંની ઘંટડીઓ વચ્ચે અણસારા આવે ગોરજના
ફરફોલાઓ પડ્યા બીડનાં ઘાસ ઉપર દિનભર સૂરજના
થશે સીમમાં શીતળ-શીતળ લેપ હવે ચહુઓર સાંજનો
શમી જશે કલશોર સાંજનો