યોગેશ જોષીની કવિતા/ક્યાંક ઊડી જાત હું
બાણ માફક આમ છૂટી જાત હું,
ને સમયની જેમ ખૂટી જાત હું.
ઓસ જેવો હોત તો સારું હતું,
સૂર્ય ઊગે ત્યાં જ ઊડી જાત હું.
જોઈતો ન્હોતો સમંદર એક પણ,
એક ટીપામાંય ડૂબી જાત હું.
કાચ જેવો હોત તો સારું હતું,
આ ક્ષણો અડતાં જ ફૂટી જાત હું.
મોત, તેં જો ગીત ગાયું હોત તો,
રાત પડતાંવેંત ઊંઘી જાત હું.
એક બારી હોત જો આકાશને,
એને ખોલી ક્યાંક ઊડી જાત હું.