મધ્યકાલીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/દયારામ પદ (૧૬): Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
 
Line 11: Line 11:
વાળી લાવું ઘેર ને ગૉતું માંડું ગળ્યું, લીલું નીરું છ પણ તે ન સૂંઘે,
વાળી લાવું ઘેર ને ગૉતું માંડું ગળ્યું, લીલું નીરું છ પણ તે ન સૂંઘે,
કોહ્યલાં રાડાં, ઘાસ, ક્યહું કુસકા, માર ખાઈને પણ તે જ ઠૂંગે.
કોહ્યલાં રાડાં, ઘાસ, ક્યહું કુસકા, માર ખાઈને પણ તે જ ઠૂંગે.
::::::::::::: મારું
:::::::::::::::::: મારું
હેડલો હોડેરડો મારો માન્યો નહીં, થયું હરાયું, હાવાં હું તો હાર્યો!
હેડલો હોડેરડો મારો માન્યો નહીં, થયું હરાયું, હાવાં હું તો હાર્યો!
વશ મારે નથી તદપિ મારું કહાવ્યું, માટે રહું છું ભયભીત ચિંતાનો માર્યો.
વશ મારે નથી તદપિ મારું કહાવ્યું, માટે રહું છું ભયભીત ચિંતાનો માર્યો.
::::::::::::: મારું
:::::::::::::::::: મારું
હે ગુરુ! ગોપાળ! મેં અરપ્યું એ આપને, વશ કરી રાખો નિજ પાસ માગું.
હે ગુરુ! ગોપાળ! મેં અરપ્યું એ આપને, વશ કરી રાખો નિજ પાસ માગું.
સાધુપણું શીખવી વૃંદાવન ચારજો, ક્લેશ મારા ટળે, પાય લાગું.
સાધુપણું શીખવી વૃંદાવન ચારજો, ક્લેશ મારા ટળે, પાય લાગું.
::::::::::::: મારું
:::::::::::::::::: મારું
હે ક્ષીકેશ! એ ક્લેશ મુજ મનતણા આપ ટાળો, કરો શુદ્ધ સાચું,
હે ક્ષીકેશ! એ ક્લેશ મુજ મનતણા આપ ટાળો, કરો શુદ્ધ સાચું,
સ્મરણસેવન બને અહર્નિશ આપનું, અચળ આનંદ માણે એહ જાચું.
સ્મરણસેવન બને અહર્નિશ આપનું, અચળ આનંદ માણે એહ જાચું.
::::::::::::: મારું
:::::::::::::::::: મારું
મનમતિ બગડતાં સર્વ કાંઈ બગાડિયું, ડરવું બહુ નાથજી! દયા આણો,
મનમતિ બગડતાં સર્વ કાંઈ બગાડિયું, ડરવું બહુ નાથજી! દયા આણો,
જનદયાના પ્રીતમ શ્રીગોવરધનધરણ! કરુણ દૃષ્ટે જુઓ, નિજનો જાણો.
જનદયાના પ્રીતમ શ્રીગોવરધનધરણ! કરુણ દૃષ્ટે જુઓ, નિજનો જાણો.
::::::::::::: મારું
:::::::::::::::::: મારું
</poem>
</poem>
18,450

edits