26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 150: | Line 150: | ||
કોઈ બોલ્યું : “અરે ગીગી, વાવડ કઢાવીએ.” | કોઈ બોલ્યું : “અરે ગીગી, વાવડ કઢાવીએ.” | ||
સાંભળી સાંભળીને શેણીએ કહ્યું : | સાંભળી સાંભળીને શેણીએ કહ્યું : | ||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
<Center> | |||
'''મત્યું શું દિયો માનવી, જણ જણની જૂજવી,''' | |||
'''ડાહ્યપ એવડી હતી, (તો) વિજાણંદ કાં વાળ્યો નહિ?''' | |||
</poem> | |||
</Center> | |||
{{Poem2Open}} | |||
[અરેરે માનવીઓ, હવે આવી રીતે મને દરેક જણ જુદી જુદી શિખામણો શું મોં લઈને આપો છો? એટલું બધું ડહાપણ હતું ત્યારે વિજાણંદને તે દિવસે પાછો કાં ન વાળ્યો?] | |||
“અરે બાઈ! વિજાણંદ જેવા મેલાઘેલા પર તું શું મોહી છે? બીજા ક્યાં નથી?” | |||
“ભલે રહ્યા — | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
<Center> | |||
'''ધોબી લૂગડ ધોય, રૂપાળાસે રાચું નહિ,''' | |||
'''મર મેલડીઓ હોય, (તોય) વર વહાલો વિજાણંદો!''' | |||
</poem> | |||
</Center> | |||
{{Poem2Open}} | |||
[ધોબીનાં ધોયેલ સફેદ કપડાં પહેરનાર રૂપાળા કોઈ પુરુષ ઉપર હું નથી મોહતી છતાં એ વિજાણંદ જ મને વહાલો છે અને વળી —] | |||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} |
edits