26,604
edits
જયદેવ શુક્લની કવિતા: Difference between revisions
no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 1,079: | Line 1,079: | ||
આ બોડા, ધુમાડિયા ગોળાને, | આ બોડા, ધુમાડિયા ગોળાને, | ||
આ હિરણ્યાક્ષોને. | આ હિરણ્યાક્ષોને. | ||
</poem> | |||
== એક પીળું ફૂલ == | |||
<poem> | |||
લોક બધું રંગ-સુગંધથી છલકાય. | |||
ભૂખરી-ભૂરી સાંજ ફેલાતી જાય. | |||
આકાશ રંગરંગી ને પછી | |||
ધુમાડાથી છવાય. | |||
લચકાતી ચાલે ચાલતી | |||
શિયાળુ હવાનો રુઆબ | |||
શેરીઓમાં છંટાય. | |||
ફટાકડાના ધડાકાથી | |||
દીવા ઓલવાય. | |||
ધુમાડિયું અંધારું દોડતુંક ઘરમાં ઠલવાય. | |||
દૂર પૂર્વમાંથી | |||
ભીની ફુગાયેલી, સડેલી હવા વીંઝાય. | |||
કપરકાબીના ખણકાર | |||
ને | |||
કાળીચૌદસે તળાતાં વડાંની સોડમ વિનાની | |||
સાંજ ઓલવાતી જાય. | |||
ગણગણતું, હસતું | |||
હૉર્નની કિકિયારીમાં ઊછળતું લોક | |||
ઠલવાતું જાય અહીંતહીં. | |||
તારામંડળ | |||
મધરાતે બારીમાંથી | |||
વાતો કરતું કરતું ઢળી જાય. | |||
સવારે : | |||
કારેલીના વેલા પરનું | |||
એક પીળું ફૂલ | |||
દાઝી ગયું હતું. | |||
</poem> | |||
== માગશરની અમાવાસ્યા == | |||
<poem> | |||
આકાશનાં | |||
લાખ્ખો, કરોડો, | |||
અબ્બજો કાણાં | |||
ચમકતા બરફથી | |||
પુરાઈ ગયાં છે. | |||
કાંટાળા અન્ધકારમાં | |||
એ | |||
અસંખ્ય વિકરાળ પ્રાણીઓની | |||
આંખ જેવાં | |||
ચમકે છે. | |||
ગોટેગોટ અન્ધકાર | |||
વધુ ને વધુ છવાતો જાય છે. | |||
કાળા કાળા ગઠ્ઠા | |||
આમતેમ અથડાય છે. | |||
શ્વાસ ડચુરાય છે. | |||
જો સૂરજ ઊગે તો... | |||
કદાચ... | |||
સવારે | |||
સૂરજ પણ બરફનું ગચ્ચું બની જાય તો? | |||
કાંટાળા અન્ધકારમાં | |||
દીવા-સળી શોધું છું | |||
વાટ જડતી નથી. | |||
</poem> | |||
== ધુમાડો == | |||
<poem> | |||
હજી ધુમાડો નીકળે છે. | |||
ધુમાડાની આ બાજુ હું. | |||
ધુમાડો મારી સામે. | |||
ધુમાડાની પાછળથી | |||
તાકી રહી છે | |||
મારી આંખો. | |||
બોલાતા શબ્દો | |||
બની જાય છે ધુમાડો. | |||
આ ચોખ્ખોચણાક | |||
દેખાતો માણસ | |||
એકાએક ધુમાડો. | |||
આંખો કોરીકટ્ટ | |||
તાકી રહી છે | |||
ધુમાડાના ગોટેગોટાને. | |||
આરપાર. | |||
મને. | |||
મૃત્યુને. | |||
</poem> | |||
== ૨૬ જુલાઈ ૨૦૦૮ == | |||
<poem> | |||
૧ | |||
બ્લાસ્ટમાં | |||
વધેરાઈ ગયેલાં | |||
ને | |||
ઘવાયેલાં | |||
સ્ક્રીન પર. | |||
જખ્મી બાળકના | |||
લોહિયાળ પગ પર | |||
લીલી, ભૂખરી, કાળી માખીઓ | |||
બણબણે છે. | |||
બણબણતી માખીઓ | |||
ઉડાડવા | |||
મારો ઉદાસ હાથ | |||
ફાંફા મારે છે, | |||
ને ભીંત સાથે | |||
અથડાય છે | |||
ધડામ્. | |||
</poem> | |||
== હા ભઈ હા, બધેબધ પડે જ છે... == | |||
<poem> | |||
‘હવે | |||
બહાર જો. | |||
જો, જો, પાછળ વાદળો ઘેરાયાં છે. | |||
સામે આકાશમાં સૂર્ય ઝાંખો-પીળો. | |||
વચ્ચે વરસાદ. | |||
નાગો વરસાદ!’ | |||
‘આ ઋતુમાં પેલ્લી વાર, | |||
પણ એની ક્યાં નવાઈ?’ | |||
‘જુઓ તો ખરા.’ | |||
‘થોડી ઠંડક થશે...’ | |||
‘ના થાય. અન્દરની બાફ જોઈ? | |||
લાવા રેલાતો જાય છે, જાણે.’ | |||
‘ક્યાં છે લાવા? | |||
ઘડીમાં વરસાદ, | |||
નાગો વરસાદ | |||
ને વળી લાવા?’ | |||
‘વાઉ... આટલા બધા ભોળા? | |||
ક્હે છે ભોળા ને ભોઠ... | |||
સાનમાં સમજો.’ | |||
‘સાનબાનની વાત | |||
હવે પડતી મેલો. | |||
ઘણું થયું. | |||
ફોડ પાડીને ક્હો તો જ...’ | |||
‘આ તડકો હવાઈ ગયો | |||
નાગા વરસાદમાં. | |||
ખવાતો જાય છે | |||
આ સોનેરી પ્રકાશ...’ | |||
‘વળી પાછું આ...’ | |||
૦ | |||
‘જુઓ, આ બાજુ જુઓ. | |||
આવો, તમાશા...બજાર યહાં...વહાં...’ | |||
‘ક્યાં? કૈસા?’ | |||
‘આ સેલનું પાટિયું દેખો.’ | |||
‘ક્યાં છે?’ | |||
‘જરા ઝીણી આંખે જુઓ : | |||
કોરિયા, ચીન, અમેરિકા, ઇસ્તમ્બુલ... | |||
વાહ...વાહ!’ | |||
‘સબ કુછ ઓપનમેં.’ | |||
‘શું... ક્યા ચીજ છે!’ | |||
‘બૉસ, બસ લઈ જાઓ હપ્તેથી ચૂકવજો.’ | |||
‘બધું હપ્તેથી?’ | |||
‘જુઓ, સેન્ટની બોતલ... | |||
તીન બોતલ પર એક ફ્રી...’ | |||
‘મારે છ જોઈએ.’ | |||
‘ઇ મારે દસ.’ | |||
‘બોલો, તમારે... | |||
બસ વાપરો, છાંટો...’ | |||
‘છાંટો, બધેબધ છાંટો.’ | |||
બૂ મહિનાઓથી, વર્ષોથી આવે છે.’ | |||
‘ક્યાંથી આવે છે? પૂછતું નાક લઈ | |||
ઘર, શેરી, સડક | |||
શહેરો ને નગરો વટાવતોક ને | |||
દિલ્લી! | |||
ત્યાં તો વળી અચરજ!’ | |||
‘શું?’ | |||
‘કોઈના હાથમાં ત્રણ ને એક બોતલ! | |||
બીજાનાં ગજવાં બોતલ...બોતલ... | |||
દરેકના હાથમાં બોતલ! | |||
સૌ એકબીજા પર કંઈ છાંટે... | |||
છાંટંછાંટ...છાંટંછાંટ... | |||
જાણે ધૂળેટી!’ | |||
‘અઇલા, તાં હો નાગો વરહાદ? | |||
બધેબધ એક હાથે? | |||
વડોદરા, અમદાવાદ, દિલ્લી, અવધ બધેબધ?’ | |||
૦ | |||
‘આ નાગો વરસાદ.’ | |||
‘ક્હો મેઘ-દૂત મોકલ્યા કોણે?’ | |||
‘હવે એની જરૂર છે જ ક્યાં? | |||
મોબાઇલ ટુ મોબાઇલ ફ્રી’ | |||
‘ન્યાલ થઈ ગયા, વાહ!’ | |||
‘આહ! વાત કરી કરી પેટ ભરો.’ | |||
‘એનું એટલું તો સુખ ને...’ | |||
‘પણ સાંભળે કોણ?’ | |||
૦ | |||
‘જુઓ તો ખરા.’ | |||
‘તે પેલો વરસાદ | |||
હજીય પડે છે?’ | |||
‘હા ભઈ હા, બધેબધ | |||
પડે જ છે, | |||
પડે જ...’ | |||
</poem> | </poem> | ||
<center>◼</center> | <center>◼</center> | ||
<br> | <br> | ||