26,604
edits
મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો: Difference between revisions
→'મીરાં સામે પારનું’ સ્મરણ થતાં લખાયેલું ગીત
KhyatiJoshi (talk | contribs) (→) |
KhyatiJoshi (talk | contribs) |
||
| Line 506: | Line 506: | ||
પછી કાગળ પર મીરાંને નાચંતી જોઈ હિર ઊભા રમેશજીની ડેલીએ | પછી કાગળ પર મીરાંને નાચંતી જોઈ હિર ઊભા રમેશજીની ડેલીએ | ||
</poem> | |||
== મરમી, તમે રે<Ref>પૂ. ‘દર્શક’ને કૃતજ્ઞતાપૂર્વક : અમૃત મહોત્સવ પ્રસંગે</ref> == | |||
<poem> | |||
મરમી, તમે રે ઉઘાડ્યા ભોગળ–આગળા– | |||
ખંખેર્યાં જાળાં ને ગાર–ગોરમટી | |||
મન મૂકીને ધોળી ભીંતેભીંત | |||
ખોરડાં ચાળ્યાં ત્યાં ઝળહળ ઓરડા | |||
પાણિયારે ઝવ્યાં ઝીણાં ગીત | |||
ઝૂલ્યાં રે તોરણ ઝૂલ્યા ચાકળા | |||
મરમી, તમે રે ઉઘાડ્યા ભોગળ–આગળા– | |||
આંગણે સુકાતી કૉળી ડાળખી | |||
અડક્યાં—નાં નીતર્યાં જ્યાં નીર | |||
લીલી રે બોલાશું ફરકી પાનમાં | |||
પાને પાને બેઠાં કાબર—કીર | |||
કીધા રે અળગા જી તડકા આકરા | |||
મરમી, તમે રે ઉઘાડ્યા ભોગળ આગળા | |||
</poem> | |||
== પપ્પા, હવે ફોન મૂકું? == | |||
<poem> | |||
::::::...તો, પપ્પા! હવે ફોન મુકું? | |||
::તમને યે મોજ જરી આવે તે થયું મને STDની ડાળથી ટહુકું? | |||
::હૉસ્ટેલને?... હૉસ્ટેલ તો ફાવે છે... જેમ કે કાંટામાં સચવાતું ફૂલ | |||
:તોય એ તો ઊઘડે છે... રંગભર્યું મ્હેકે છે... ડાળખીમાં કરે ઝુલાઝૂલ | |||
::ફાગણના લીલાકુંજાર કોઈ ઝાડવાનું પાન એમ થાય નહીં સૂકું. | |||
મમ્મીબા જલસામાં... બાજુમાં ઊભી છે?... ના ના...તો વાસણ છો માંજતી, | |||
:કે’જો.... આ દીકરીયે તારાં સૌ સપનાંઓ રાત પડ્યે નીંદરમાં આંજતી. | |||
::સાચવજો...ભોળી છે... ચિન્તાળુ... ભુલકણી.... પાડજો ના વાંકું કે ચૂંકું, | |||
:::શું લીધું !... સ્કૂટરને? ... ભારે ઉતાવળા... શમ્મુ તો કે’તો’તો..ફ્રિજ | |||
::કેવા છો જિદ્દી?.. ને હપ્તા ને વ્યાજ?... વળી ઘર આખ્ખું ઠલવશે ખીજ | |||
::::ઝાઝી તે વાતુંનાં ગાડાં ભરાય... કહું હાઈકુમાં, એટલે કે ટૂંકું | |||
::::::તો, પપ્પા! હવે ફોન મૂકું? | |||
</poem> | |||
== તને ઓળખું છું, મા == | |||
<poem> | |||
:::::તને ઓળખું છું, મા | |||
સરે અચાનક હોઠેથી બસ, એક વેણ તે ખમ્મા! | |||
ખમ્મા કહેતાં પાંપણ પરથી નહીં ખરેલાં આંસુ | |||
::ઘરને ખૂણે એકલવાયું વરસે છે ચોમાસું | |||
મળે લ્હેરખીઃ હોઉં ભલે હું લૂ-ઝરતા મારગમાં | |||
::તરણા પેઠે ચાવે કે હડસેલે, કોઈ ફેંકે | |||
પગભર ઊભો થાઉં ફરી તારી મમતાને ટેકે | |||
દસે ટેરવાં અડે ને પીડા છૂ થાતી પળભરમાં | |||
::ઘરથી જાઉં દૂર છતાં તું હોય આંખની સામે | |||
કોણ અભાગી હોય જે માને આમ સદા ના પામે? | |||
સ્મરણ-સ્મરણ તે તીરથઃ તારી એમ કરું પરકમ્મા | |||
:::::તને ઓળખું છું, મા | |||
</poem> | </poem> | ||