યોગેશ જોષીની કવિતા: Difference between revisions

no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 1,220: Line 1,220:
લીલેરા પાંદડાએ લીધી વિદાય, એને ડાળીની સાથે ન ફાવ્યું;
લીલેરા પાંદડાએ લીધી વિદાય, એને ડાળીની સાથે ન ફાવ્યું;
પંખીની એકદમ તૂટી ગઈ પાંખ પછી આખ્ખું આકાશ નીચે આવ્યું.
પંખીની એકદમ તૂટી ગઈ પાંખ પછી આખ્ખું આકાશ નીચે આવ્યું.
</poem>
== ઝરમર વરસે ઝીણી ==
<poem>
ઝરમર વરસે ઝીણી
થાય મને કૈ લઉં પાંપણથી વીણી
વર્ષાની ધારાઓ સાથે
::: આભ પીગળતું ચાલે,
ધણ વાદળનાં વીજ-ચાબખે
::: પવન હાંકતો ચાલે.
માટીમાંથી સુગંધ ફોરતી ભીની
::: ઝરમર વરસે ઝીણી
ઘેરાયા આ મેઘની વચ્ચે
::: રહી રહી ઢોલ ઢબૂકે,
હૈયામાં ગોરંભા વચ્ચે
::: રહી રહી વીજ ઝબૂકે !
રોમે રોમે અગન ઊઠે છે તીણી
::: ઝરમર વરસે ઝીણી
</poem>
== અચાનક ==
<poem>
સરોવરમાં તરતાં
શ્વેત પંખીઓનું ટોળું
અચાનક ઊડ્યું —
::: પાંખો ફફડાવતું,
:::: એકસાથે...
માછીમારની જાળની જેમ
આખુંયે સરોવર
ઊડવા લાગ્યું –
::: પંખી-ટોળાની
:::: પાછળ પાછળ,
:::: જળ-તેજ વેરતું...
</poem>
== ટગલી ડાળ ==
<poem>
શિયાળો ગાળવા
આવેલાં પંખી
વતન પરત જવા
ડાળ ડાળ પરથી
આ... ઊડ્યાં
::: પાંખો ફફડાવતાં
:::   ફડ ફડ ફડ ફડ...
::::     સાથે થોડો તડકો
::::: થોડું આકાશ લઈ...
ડાળ ડાળ
::: હલતી રહી
જાણે
‘આવજો’
::: કહેતી રહી...
ટગલી ડાળ
જરી ગરદન ઊંચી કરી
જોઈ રહી–
વિદાય થતાં પંખીઓની
::: પંક્તિઓની પંક્તિઓ
:::   ક્ષિતિજમાં દેખાતી
:::::       બંધ થઈ
::::   ત્યાં લગી
::::::       અપલક...
કોઈ પંખીએ
જોયું નહીં
::: પાછું ફરીને...
પછી
ટગલી ડાળ
સાધતી રહી
કશોક સંવાદ
::: મૂળ સાથે...
</poem>
</poem>
<br>
<br>
<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
18,450

edits