યોગેશ જોષીની કવિતા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 1,175: Line 1,175:
</poem>
</poem>


==  
== આ તો મોજું તૂટ્યાનું સખી, ફીણ છે ==
 
<poem>
આ તો મોજું તૂટ્યાનું સખી, ફીણ છે
 
હોડીમાં સ્હેજ સ્હેજ પાણી ભરાયાં,
::: ને દરિયો આખોય ભયભીત છે!
ઝૂકી ઝૂકીને આભ જોયા કરે કે ભૈ,
::: કોની તે હાર, કોની જીત છે!
 
ખડકની સાથે રોજ માથાં પછાડવાં,
::: આ હોવાની ઘટના કરપીણ છે!
::: આ તો મોજું તૂટ્યાનું સખી, ફીણ છે!
 
છાલ્લકો જોરથી વાગે છે જેની તે
::: બળબળતું જળ છે કે આગ છે?
ગીતોની વચ્ચે જે રેશમની જેમ ફરે,
::: મનગમતો લય છે કે નાગ છે?
 
મધદરિયે પણ હું તો ભડકે બળું
::: ને મારી હોડી પણ જાણે કે મીણ છે!
::: આ તો મોજું તૂટ્યાનું સખી, ફીણ છે!
</poem>
 
== આખ્ખું આકાશ નીચે આવ્યું ==
 
<poem>
પંખીની એકદમ તૂટી ગઈ પાંખ પછી આખ્ખું આકાશ નીચે આવ્યું;
બાવળનું ઝાડ પણ પંખીને કાજ માગી છાંયડો ઉછીનો આજ લાવ્યું.
 
ઘેલી નદીને આજ સપનું આવ્યું
::: કે ભૈ દરિયો થયો છે સાવ ખાલી,
આભલાની ડાળેથી ખરી ગયું પાંદડું
::: ને આપે છે ધરતીને તાલી!
 
હાથમાં રે આજ તો ઘેરાયાં વાદળ ને આંખમાં તે કૈંક અમે વાવ્યું;
પંખીની એકદમ તૂટી ગઈ પાંખ પછી આખ્ખું આકાશ નીચે આવ્યું.
 
પાંપણો અણીદાર એવી તો વાગી
::: કે સપનાંને નીકળ્યું છે લોહી,
ભીંતો બધીયે આજ કોણ જાણે કેમ
::: પણ બારીના સળિયા પર મોહી!
 
લીલેરા પાંદડાએ લીધી વિદાય, એને ડાળીની સાથે ન ફાવ્યું;
પંખીની એકદમ તૂટી ગઈ પાંખ પછી આખ્ખું આકાશ નીચે આવ્યું.
</poem>
<br>
<br>
<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
18,450

edits

Navigation menu