26,604
edits
સોરઠી બહારવટિયા ભાગ-1/3. બાવા વાળો: Difference between revisions
સોરઠી બહારવટિયા ભાગ-1/3. બાવા વાળો (view source)
Revision as of 07:15, 20 May 2022
, 07:15, 20 May 2022no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 310: | Line 310: | ||
મોરણીએથી ચારણોને બોલાવી બાવા વાળાના શરીરને દેન પાડ્યું. મારવા આવનારા પણ મસાણે જઈને આભડ્યા. | મોરણીએથી ચારણોને બોલાવી બાવા વાળાના શરીરને દેન પાડ્યું. મારવા આવનારા પણ મસાણે જઈને આભડ્યા. | ||
એ રીતે અનેક નિર્દયતાનાં કૃત્યો કરીને, પોતાની બીજી સ્ત્રીને બચાવ્યા સિવાયની અન્ય કશી પણ ખાનદાની દાખવ્યા વગર, બાવા વાળાની છવ્વીસ વર્ષની આવરદા ખતમ થઈ ગઈ. એના આશ્રિતોએ માથા પર ફાળિયું ઢાંકીને મરશિયા ગાયા : | એ રીતે અનેક નિર્દયતાનાં કૃત્યો કરીને, પોતાની બીજી સ્ત્રીને બચાવ્યા સિવાયની અન્ય કશી પણ ખાનદાની દાખવ્યા વગર, બાવા વાળાની છવ્વીસ વર્ષની આવરદા ખતમ થઈ ગઈ. એના આશ્રિતોએ માથા પર ફાળિયું ઢાંકીને મરશિયા ગાયા : | ||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
::વિસાણાની વાડીએ ઠાઠ કચારી થાય, | |||
::વેરાણા બાવલ વન્યા, ધરતી ખાવા ધાય. | |||
</poem> | |||
{{Poem2Open}} | |||
'''[વીસાવદરની વાડીઓમાં દાયરા ભરાતા અને કસુંબાના ઠાઠમાઠ જામતા; પરંતુ હવે તો બાવા વાળાની ગેરહાજરીમાં એ બધા આનંદ ઊડી ગયા છે. ધરતી ખાવા ધાય છે.]''' | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
::મત્યહીણા, તેં મારિયો, છાની કીધેલ ચૂક, | |||
::ત્રૂટું ગરવાનું ટૂંક, બહારવટિયા, તું બાવલો! | |||
</poem> | |||
{{Poem2Open}} | |||
'''[અને મતિહીન માનવી! તેં છાનામાના આવીને બાવા વાળાને માર્યો! એ મરતાં તો જો ગિરનારનું શિખર તૂટી પડ્યાું હોય એવું દુઃખ થાય છે.]''' | |||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||