26,604
edits
ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/કારણ વિનાના લોકો: Difference between revisions
ગુજરાતી એકાંકીસંપદા/કારણ વિનાના લોકો (view source)
Revision as of 12:25, 28 May 2022
, 12:25, 28 May 2022no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 598: | Line 598: | ||
}} | }} | ||
{{Ps | {{Ps | ||
બેનર્જીઃ કેમ? શીતલ સાચવી શકે છે તો હું કેમ નહીં સાચવી શકું? | |બેનર્જીઃ | ||
માયાઃ શીતલની વાત અલગ છે… શીતલ તો પ્રતાપી પુરુષ છે… તમે છો? | |કેમ? શીતલ સાચવી શકે છે તો હું કેમ નહીં સાચવી શકું? | ||
બેનર્જીઃ ના. હું શીતલ જેટલો પ્રતાપી નથી… પણ તમારાં જેવી સ્ત્રીને સાચવી શકું એટલો શક્તિશાળી તો છું જ. | }} | ||
માયાઃ કરવું છે પારખું? | {{Ps | ||
બેનર્જીઃ એટલે? | |માયાઃ | ||
માયાઃ સાચવી જુઓ મને એક દિવસ… ખબર પડી જશે કેટલા શક્તિશાળી છો તમે તેની? | |શીતલની વાત અલગ છે… શીતલ તો પ્રતાપી પુરુષ છે… તમે છો? | ||
બેનર્જીઃ શીતલ રજા આપતો હોય તો મને પ્રયોગ કરવામાં વાંધો નથી. બોલ, શીતલ! તારા એક આત્મીય મિત્રના જીવન-મૃત્યુનો સવાલ છે. બતાવી દઉં ભાભીને કે શીતલનો મિત્ર જરાય ગાંજ્યો જાય તેવો નથી? | }} | ||
શીતલઃ માયા! તું સાચે જ પારખું કરવા માગે છે? | {{Ps | ||
|બેનર્જીઃ | |||
|ના. હું શીતલ જેટલો પ્રતાપી નથી… પણ તમારાં જેવી સ્ત્રીને સાચવી શકું એટલો શક્તિશાળી તો છું જ. | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|માયાઃ | |||
|કરવું છે પારખું? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|બેનર્જીઃ | |||
|એટલે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|માયાઃ | |||
|સાચવી જુઓ મને એક દિવસ… ખબર પડી જશે કેટલા શક્તિશાળી છો તમે તેની? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|બેનર્જીઃ | |||
|શીતલ રજા આપતો હોય તો મને પ્રયોગ કરવામાં વાંધો નથી. બોલ, શીતલ! તારા એક આત્મીય મિત્રના જીવન-મૃત્યુનો સવાલ છે. બતાવી દઉં ભાભીને કે શીતલનો મિત્ર જરાય ગાંજ્યો જાય તેવો નથી? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|માયા! તું સાચે જ પારખું કરવા માગે છે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
(બેનર્જી અને માયા હસી પડે છે. શીતલ બંનેની સામે જોઈ રહે છે.) | (બેનર્જી અને માયા હસી પડે છે. શીતલ બંનેની સામે જોઈ રહે છે.) | ||
માયાઃ બોલો કોનું પારખું થઈ ગયું? | |માયાઃ | ||
બેનર્જીઃ શીતલ! મિત્રને માટે આટલો ત્યાગ કરવા પણ તું તૈયાર નથી ને? | |બોલો કોનું પારખું થઈ ગયું? | ||
શીતલઃ બેનર્જી! મિત્રને માટે તું ત્યાગ કરવા તૈયાર છે? | }} | ||
બેનર્જીઃ ચોક્કસ! બોલ! મિત્રને માટે હું મારું સર્વસ્વ ન્યોછાવર કરવા તૈયાર છું… | {{Ps | ||
માયાઃ બેનર્જી ઉદાર દિલવાળા માણસ છે… એ કંઈ તારા જેવા સંકુચિત મગજના નથી. | |બેનર્જીઃ | ||
શીતલઃ બેનર્જી સાચે જ તું મારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છે? | |શીતલ! મિત્રને માટે આટલો ત્યાગ કરવા પણ તું તૈયાર નથી ને? | ||
માયાઃ શીતલ! બેનર્જી વતી હું જવાબ આપું છું. બેનર્જી તારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરતાં ખચકાશે નહીં. બોલ એની પાસેથી શેના ત્યાગની તું અપેક્ષા રાખે છે? | }} | ||
શીતલઃ પણ માયા! બેનર્જીને બોલવા દે ને. | {{Ps | ||
બેનર્જીઃ ચાલ ભાઈ! હું બોલું છું. ધ્યાનથી સાંભળ! તારે માટે… હું એટલે કે તપન બેનર્જી ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છું. સહેજ પણ અચકાઈશ નહીં… બરાબર? | |શીતલઃ | ||
માયાઃ (તાળી પાડે છે.) બ્રેવો… બ્રેવો… | |બેનર્જી! મિત્રને માટે તું ત્યાગ કરવા તૈયાર છે? | ||
શીતલઃ બેનર્જી! તું માયાને છોડી શકીશ? | }} | ||
બેનર્જીઃ શું! શું કહે છે તું? | {{Ps | ||
માયાઃ શીતલ! શું કહેવા માગે છે તું? | |બેનર્જીઃ | ||
શીતલઃ (ભારપૂર્વક) બેનર્જી! તું માયાને… એટલે કે મારી પત્નીને ચાહે છે ને? મારે ખાતર તેના પ્રેમનો ત્યાગ કરી શકીશ? | |ચોક્કસ! બોલ! મિત્રને માટે હું મારું સર્વસ્વ ન્યોછાવર કરવા તૈયાર છું… | ||
}} | |||
{{Ps | |||
|માયાઃ | |||
|બેનર્જી ઉદાર દિલવાળા માણસ છે… એ કંઈ તારા જેવા સંકુચિત મગજના નથી. | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|બેનર્જી સાચે જ તું મારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|માયાઃ | |||
|શીતલ! બેનર્જી વતી હું જવાબ આપું છું. બેનર્જી તારે માટે ગમે તે ત્યાગ કરતાં ખચકાશે નહીં. બોલ એની પાસેથી શેના ત્યાગની તું અપેક્ષા રાખે છે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|પણ માયા! બેનર્જીને બોલવા દે ને. | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|બેનર્જીઃ | |||
|ચાલ ભાઈ! હું બોલું છું. ધ્યાનથી સાંભળ! તારે માટે… હું એટલે કે તપન બેનર્જી ગમે તે ત્યાગ કરવા તૈયાર છું. સહેજ પણ અચકાઈશ નહીં… બરાબર? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|માયાઃ | |||
|(તાળી પાડે છે.) બ્રેવો… બ્રેવો… | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|બેનર્જી! તું માયાને છોડી શકીશ? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|બેનર્જીઃ | |||
|શું! શું કહે છે તું? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|માયાઃ | |||
|શીતલ! શું કહેવા માગે છે તું? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|(ભારપૂર્વક) બેનર્જી! તું માયાને… એટલે કે મારી પત્નીને ચાહે છે ને? મારે ખાતર તેના પ્રેમનો ત્યાગ કરી શકીશ? | |||
}} | |||
(બેનર્જી તથા માયા તેને જોઈ રહે છે.) | (બેનર્જી તથા માયા તેને જોઈ રહે છે.) | ||
(ટેલિફોનની ઘંટડી વાગે છે… શીતલ ઊભો થાય છે અને ટેલિફોન પાસે જાય છે. રિસીવર ઊંચકે છે. સામે છેડેથી આવતો અવાજ ઑડિયન્સને માઇક દ્વારા સંભળાવો જોઈએ.) | (ટેલિફોનની ઘંટડી વાગે છે… શીતલ ઊભો થાય છે અને ટેલિફોન પાસે જાય છે. રિસીવર ઊંચકે છે. સામે છેડેથી આવતો અવાજ ઑડિયન્સને માઇક દ્વારા સંભળાવો જોઈએ.) | ||
શીતલઃ હલ્લો, હું શીતલ બોલું છું. | {{Ps | ||
ગીરાઃ શીતલ! હું ગીરા બોલું છું… પછી શું વિચાર્યું તેં? | |શીતલઃ | ||
શીતલઃ શેના વિશે? | |હલ્લો, હું શીતલ બોલું છું. | ||
ગીરાઃ મેં સૂચવેલા ઉપાય વિશે… થાય છે હિંમત? કે પછી ફસકી પડ્યો? | }} | ||
શીતલઃ વિચારું છું… હજુ શી ઉતાવળ છે? | {{Ps | ||
ગીરાઃ બસ ને! મને ખબર જ હતી. તું તદ્દન નિર્માલ્ય છે… તારાથી કશું જ થઈ શકે તેમ નથી… | |ગીરાઃ | ||
શીતલઃ બોલ! બીજું કશું કહેવું છે? | |શીતલ! હું ગીરા બોલું છું… પછી શું વિચાર્યું તેં? | ||
ગીરાઃ ના, ના, ના. મારે કશું કહેવું નથી… તારા જેવા માયકાંગલા માણસને શું કહેવાનું હોય? અને કહીને શો ફાયદો? | }} | ||
શીતલઃ સારું! હું આવું છું તારી પાસે. | {{Ps | ||
ગીરાઃ કોઈ જરૂર નથી. મારી પાસે આવવાની. | |શીતલઃ | ||
|શેના વિશે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|ગીરાઃ | |||
|મેં સૂચવેલા ઉપાય વિશે… થાય છે હિંમત? કે પછી ફસકી પડ્યો? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|વિચારું છું… હજુ શી ઉતાવળ છે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|ગીરાઃ | |||
|બસ ને! મને ખબર જ હતી. તું તદ્દન નિર્માલ્ય છે… તારાથી કશું જ થઈ શકે તેમ નથી… | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|બોલ! બીજું કશું કહેવું છે? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|ગીરાઃ | |||
|ના, ના, ના. મારે કશું કહેવું નથી… તારા જેવા માયકાંગલા માણસને શું કહેવાનું હોય? અને કહીને શો ફાયદો? | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|શીતલઃ | |||
|સારું! હું આવું છું તારી પાસે. | |||
}} | |||
{{Ps | |||
|ગીરાઃ કોઈ જરૂર નથી. મારી પાસે આવવાની. | |||
}} | |||
(ગીરા ટેલિફોન મૂકી દે છે તેનો ખટાક અવાજ સંભળાય છે. શીતલ પણ ટેલિફોન મૂકી દે છે અને પછી માયા સામે જોઈને…) | (ગીરા ટેલિફોન મૂકી દે છે તેનો ખટાક અવાજ સંભળાય છે. શીતલ પણ ટેલિફોન મૂકી દે છે અને પછી માયા સામે જોઈને…) | ||
શીતલઃ માયા! મારે એક જરૂરી કામ છે એટલે બહાર જાઉં છું. કદાચ મોડું થશે… બેનર્જી આવજે… આવતીકાલે સાડા ત્રણ વાગે તને ઑફિસમાં મળીશ… આવજે… | {{Ps | ||
|શીતલઃ | |||
|માયા! મારે એક જરૂરી કામ છે એટલે બહાર જાઉં છું. કદાચ મોડું થશે… બેનર્જી આવજે… આવતીકાલે સાડા ત્રણ વાગે તને ઑફિસમાં મળીશ… આવજે… | |||
}} | |||
{{Ps | |||
(શીતલ બહાર નીકળી જાય છે. માયા તથા બેનર્જી એકબીજાં સામે જોઈ રહે છે. શીતલ પડદા પાસે આવીને ઊભો રહે છે… એ વખતે માયા અને બેનર્જી બંને એકબીજાં સામે જોતાં માત્ર બેસી રહે છે… કશું જ બોલતાં નથી. શીતલ પિસ્તોલ તાકે છે. ફાયર કરે છે અને માયાને ગોળી વાગે છે અને તે ઢળી પડે છે… બેનર્જી એમ જ બેસી રહે છે… નાટક એમ જ પૂરું થાય છે.) | (શીતલ બહાર નીકળી જાય છે. માયા તથા બેનર્જી એકબીજાં સામે જોઈ રહે છે. શીતલ પડદા પાસે આવીને ઊભો રહે છે… એ વખતે માયા અને બેનર્જી બંને એકબીજાં સામે જોતાં માત્ર બેસી રહે છે… કશું જ બોલતાં નથી. શીતલ પિસ્તોલ તાકે છે. ફાયર કરે છે અને માયાને ગોળી વાગે છે અને તે ઢળી પડે છે… બેનર્જી એમ જ બેસી રહે છે… નાટક એમ જ પૂરું થાય છે.) | ||
<center>'''(કર્ટન)'''</center> | <center>'''(કર્ટન)'''</center> | ||
{{Right|(ચાર ચહેરાઃ એક માણસ)}} | {{Right|(ચાર ચહેરાઃ એક માણસ)}} | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||