|
|
| Line 1: |
Line 1: |
| | {{BookCover |
| | |cover_image = |
| | |title = જનપદ<br> |
| | |author = કાનજી પટેલ<br> |
| | }} |
|
| |
|
| | | * [[જનપદ/પ્રારંભિક | પ્રારંભિક]] |
| | |
| | |
| | |
| | |
| જનપદ | |
| કાનજી પટેલ
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| સાહચર્ય પ્રકાશન
| |
| | |
| | |
| જનપદ
| |
| કાનજી પટેલ
| |
| © સુખી પટેલ
| |
| | |
| પ્રથમ આવૃત્તિ
| |
| મે ૧૯૯૧
| |
| | |
| મૂલ્ય સૌજન્ય
| |
| રૂપિયા ૪૦-૦૦ બળવંત કે. પટેલ
| |
| મુખ્ય વિક્રેતા આવરણ
| |
| નવભારત સાહિત્ય મંદિર અતુલ ડોડીયા
| |
| ૧૩૪, પ્રિન્સેસ સ્ટ્રીટ, મુબઈ ૪૦૦ ૦૦૨. ( સૌરભ સોસાયટી – બપોરના બાર ચિત્રનો અંશ)
| |
| જૈન દેરાસર પાસે, ગાંધી રોડ, અમદાવાદ ૩૯૦ ૦૦૧.
| |
| | |
| પ્રકાશક પૃષ્ઠભૂષા
| |
| ગીતા નાયક માયા મલ્ટીમિડિયા
| |
| સાહચર્ય પ્રકાશન મુંબઈ ૪૦૦ ૦૧૩.
| |
| ૧૨ ચેતન-એ, રાજાવાડી રોડ, ઘાટકોપર પૂર્વ
| |
| મુબઈ ૪૦૦ ૦૨૫.
| |
| | |
|
| |
|
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| દેશકાળમાં આણી
| |
| ચિંધી દે’રી
| |
| ત્યારની ઘડી
| |
| ને આજનો દન
| |
| | |
| પૂજ્ય માતા અંબાબેન, પિતા રાયજીભાઈને
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| ઋણ – ભૂમિકા
| |
| □ ભરત ગીતા નાયક
| |
| રચના પ્રક્રિયાથી પ્રકાશન પર્યંત
| |
| પળેપળ અવિરામ
| |
| અહ્રદયી લેહ
| |
| | |
| □ નૈશિલ મહેતા
| |
| શબ્દના દ્રશ્યરૂપથી સંવાદમાં
| |
| પ્રાણ ફૂંકવાનું બીડું
| |
| | |
| □ અતુલ ડોડીયા
| |
| કૃતિ ધબકાર સુણી સંગ્રહનું
| |
| સ-કલ એક ચિત્રે આકલન
| |
| | |
| □ એતદ, પરબ, વિ, ખેવના, કંકાવટી, વિશ્વમાનવ, દસમો દાયકો
| |
| આમાની કેટલીક રચનાઓ એમાં સૌ પહેલી પ્રગટી
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| અનુક્રમ
| |
| મળસ્કું ભીલનો મંકોડો ભાંગ્યો
| |
| સંપૂટમાં ચક્ષુતારાગ્રવર્તી વીજાણુ
| |
| એક ન ઓગળે ઘૂઘરાનું ઘરમાં જવું
| |
| દવ મોલ લણશે મોલને
| |
| બધું ભાન ગૂમ પર્વત વળાવ્યો
| |
| ઊતરે ધજા સૂર્ય પર ચન્દ્ર પડે છે કુહાડો થઈને
| |
| મસ્તક અધધ ઉર
| |
| ડ્યૂરો વારુ
| |
| ઢાળમાં ભણકારા
| |
| તરવા ચાલ્યા ચાંદો ઊફરો ખેલ હાથીનો
| |
| ખરતાં, મોટાં થતાં માંહ્યથી કહે છે
| |
| ઊભા આભલે ઊલળી આવે સૂરજ શૂળ
| |
| સૂસવે કા કહે
| |
| ગડભે જતો રસ અડધમાં દૈ જાણે
| |
| ડેરા ઊઠે માગ્યું અને મળ્યું
| |
| રાતના હે ધોરીડા માન્યું
| |
| સોપો પાર
| |
| કોઈ કહેતાં કોઈ નહિ માડી જાયાં
| |
| ઢંકાયો ડુંગર દાઢમાં
| |
| દીવા દીવા મૂકી દોટ
| |
| મોભ ભળે આકાશે વચલી આડી લીટી
| |
| પછી બધું પોબાર જળકૂકડીના ચકરાવા
| |
| હડુડુ ઢૂંમ અધૂરામાં પૂરું
| |
| અમર બની ગયા છીએ ! માછીમાર
| |
| વાયક મરજે ને માંદી પડજે
| |
| અદ્દ્લ એવામાં
| |
|
| |
|
| મળસ્કું | | મળસ્કું |