અંતિમ કાવ્યો: Difference between revisions

અંતિમ કાવ્યો (view source)

Revision as of 09:32, 9 August 2022

5,008 bytes added , 09:32, 9 August 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 230: / Line 230: @@
 {{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૧૫}} <br>
+</poem>
+== આટલું મારે માટે બસ છે ==
+<poem>
+તમે મને એક વાર ચાહ્યો હતો – આટલું મારે માટે બસ છે.
+જેણે પ્રેમ ખાતર પ્રેમ કર્યો એને અન્ય કશામાં શો રસ છે ?
+જાતજાતનો પ્રેમ આ સંસારમાં સુલભ છે,
+પ્રેમથીયે પર હોય એવો પ્રેમ દુર્લભ છે.
+તમે નિષ્કામ ને નિષ્કારણ પ્રેમ કર્યો એનો તમને યશ છે.
+ધન, સત્તા, કીર્તિ આ સંસારમાં સ્વર્ગતુલ્ય છે,
+એ સૌની તુલનામાં પ્રેમ સૌથી મોટું મૂલ્ય છે.
+તમારા એ પ્રેમની તુલનામાં સ્વર્ગોનુંયે સ્વર્ગ એવી તે શી વસ છે ?
+{{સ-મ|૧. સપ્ટેમ્બર, ૨૦૧૫}} <br>
+</poem>
+== આ એ જ ઘર છે ? ==
+<poem>
+આ એ જ ઘર છે જે અર્ધી સદી પૂર્વે મેં હસતું રમતું જોયું હતું !
+એ જીવતું જાગતું હતું એથી તો એની પર મારું મન મોહ્યું હતું.
+આ જ ઘરમાં આપણે બે પ્રથમ વાર મળ્યાં હતાં,
+આ જ ઘરમાં આપણે બે પરસ્પરમાં ભળ્યાં હતાં;
+આ જ ઘરમાં આપણે આપણા વ્યક્તિત્વને એકમેકમાં ખોયું હતું.
+આ જ ઘરમાં હવે આપણાં બેનાં પ્રેત વસી રહ્યાં,
+અહીં શૂન્યતામાંએ કેવું ખડખડાટ હસી રહ્યાં;
+આ એ જ ઘર છે જે વરસો પૂર્વે એક વાર સ્વર્ગ સમું સોહ્યું હતું ?
+{{સ-મ|૧. સપ્ટેમ્બર, ૨૦૧૫}} <br>
+</poem>
+== કોઈ ભેદ નથી ==
+<poem>
+હવે તમે મને ચાહો કે ન ચાહો એમાં કોઈ ભેદ નથી,
+હવે તમે નિકટ હો કે દૂર હો એનો કોઈ ખેદ નથી.
+તમે મને ચાહ્યો’તો એ કથા શું શૂન્યમાં શમી જશે ?
+આયુષ્યના અંત લગી એ તો સ્મરણોમાં રમી જશે.
+અતીત અને અનાગત એ બેની વચ્ચે કોઈ છેદ નથી.
+મારા અસ્તિત્વને તમે ક્યારેય તે નહિ હરી શકો,
+જે હતું તેને ન હતું એવુ તમે નહિ કરી શકો;
+જે મિથ્યાનેયે સત્ય માને એવો પાંચમો કોઈ વેદ નથી.
+{{સ-મ|ડિસેમ્બર, ૨૦૧૫}} <br>
+</poem>
+== અધૂરૂં ==
+<poem>
+તે દિવસે તમારા ઘરમાંથી વિદાય થતો હતો
+(ત્યારે જાણ્યું ન’તું હું તમારાથી હંમેશ માટે દૂર જતો હતો),
+ત્યારે તમે કહ્યું’તું, ‘થોડુંક અધૂરું છે, પૂરું થશે એટલે કહીશ.’
+મેં કહ્યું’તું, ‘ત્યાં લગી તમારાથી દૂર રહીશ.’
+‘પૂરું થશે એટલે કહીશ’, એ શબ્દોને વર્ષો થયાં,
+તમારા મૌનમાં ને મૌનમાં વર્ષો ગયાં;
+જાણું નહિ કેમ પણ મેંય તે તમને પૂછ્યું નહિ: ‘પૂરું થયું ?’
+મારું એ પૂછવાનું પણ અધૂરું રહ્યું.
+કોઈનુંયે ક્યારેય બધું પૂરું થયું હોય છે ?
+સૌ મનુષ્યોનું કૈં ને કૈં અધૂરું રહ્યું હોય છે.
+અલ્પજીવી મનુષ્યોની એ નિયતિ,
+અપૂર્ણ એવા મર્ત્ય મનુષ્યોની એ ગતિ.
+ચિતામાં ખોળિયું તો ભસ્મમાં ભળી જતું હોય છે
+તો સાથે સાથે જીવનમાં જે અધૂરું રહ્યું તે પણ બળી જતું હોય છે.
+{{સ-મ|૨૧ જાન્યુઆરી, ૨૦૧૬}} <br>
 </poem>